sLOVEnië

sLOVEnië is het enige land ter wereld met LOVE in de naam. Slovenië is een land om van te houden, een land wat je moet voelen. Zo is te lezen op het internet.

En ze hebben gelijk. Vanaf het moment dat we het land inrijden, voelt het erg fijn. Veel groen, aardige bevolking, behulpzaam en ze spreken goed Engels. Mooi afwisselend landschap en het voelt ruimtelijk en rustig. Enige minpunt nu, is het hoogseizoen met de vele toeristen. Voor het land uiteraard goed, maar voor ons minder……

We zijn 27 juli in Ratečeje Planica aangekomen wat in het Triglavski Narodni park ligt en verblijven daar in totaal 3 nachten. De temperatuur is goed met 22 graden en op 28 juli gaan we vroeg op pad om een wandeling te maken. Het is een lus route van 7 kilometer met wat stijgen en dalen. Op de helft is een herberg waar je kan bijtanken, wat voor ons niet geoefende wandelaars wel prettig is 😉

De 29ste regent het bijna de hele dag en is het 20 graden. De wagen kan zo lekker afkoelen en wij zitten binnen om uit te zoeken waar we willen zijn als de winterperiode aanbreekt. We komen uit op Egypte en daar vandaan zouden we eventueel verder naar Zuid-Afrika kunnen. In de zomer is het dan qua weer goed en vanuit Zuid-Afrika kunnen we eventueel oversteken naar Zuid-Amerika. Maar we doen aan SLOWtravel, dus waarschijnlijk gaan we dat niet halen. We kunnen ook verder reizen richting Azië en….. Ach we zien wel….. We kunnen geen keuze maken… Teveel tijd en vrijheid!

Eerst gaan we eens kijken wat er in Slovenië te zien is. We rijden de 30ste weg richting Kranjska Gora waar we boodschappen kunnen doen. Onderweg daar naar toe bezichtigen we het meer Zelenci. Het is een korte wandeling van 20 minuten naar een klein helder meertje. We schieten wat foto´s en drinken een kop koffie. Na de boodschappen gaan we naar de camperparking, maar deze is redelijk vol. Er is nabij het politiebureau een grote parking waar je officieel niet met de camper mag staan, maar we parkeren er toch en wachten het wel af als de politie langskomt. We staan er 2 nachten zonder problemen.

Het is zondag 31 juli en complete Sloveense families en toeristen komen naar de parkeerplaats om te fietsen en te wandelen. Wij trekken ook onze wandelschoenen aan en lopen in een half uurtje naar het meer Jasna. We lopen een rondje om het meer en gaan terug via de rivierbedding waar Lola LOS KAN! Terug in het dorp lunchen we bij restaurant Pino Alpino. Het eten is een beetje culinair, erg lekker, maar duurde wel lang voordat het geserveerd werd. SLOWenie!

Op naar de volgende toeristische plaats; BLED. Eerst halen we het tolkastje op bij een kantoortje en dan via een mooie route en file komen we aan bij een camperparking in Bled. Je moet daar 40 euro per nacht betalen, wat natuurlijk veel te veel is voor een stukje asfalt. Maar het is op 15 minuten lopen van het meer Bled en daar betaal je voor in het hoogseizoen. Wij gaan begin van de avond naar het meer en informeren voor een bezoek aan de Vintgar Kloof die we de volgende ochtend willen bezichtigen. We kopen wat Take Away food en nuttigen dit bij het meer en lopen er een stukje langs. In dit meer ligt een eiland waarop een historische kerk staat. We zien het in de verte, maar in het geheel genomen vinden we het verder niet heel bijzonder.

We staan vroeg op, op 2 augustus, want we gaan de Vintgar Kloof bezoeken. We hebben een busje geregeld waar Lola ook in mee kan. Om 9.00 uur zijn we bij de ingang en gelukkig is het nog niet zo druk. Het is een route langs de rivier en watervallen, wat door middel van aangelegde bruggen en paden zo is gemaakt dat je hier makkelijk doorheen kan wandelen. Het is een mooie wandeling en vele plaatjes worden gemaakt. Aan het einde is er een rustpunt en daarna is het nog even zweten om boven te komen bij een kerkje waar we weer opgehaald worden. Het is voor ons een aardige klim, dus is het SLOWwalking de berg op.

Omdat de 40 euro ons niet lekker zit en we ook helemaal niemand gezien hebben die dat controleert, besluiten we nog een nacht te blijven staan. Nog steeds is 20 euro per nacht veel, maar voelt beter. Geen controle geweest…. Als deze überhaupt wel langskomt….

Voordat we 3 augustus vertrekken moeten we eerst even de afvaltank lozen en daarna gaan we naar de dierenarts. Lola heeft aan haar achterpoot een lange teen, die we zelf niet durven te knippen omdat ze terugtrekt als Rob het probeert. Maar de laatste 2 dagen likt ze er veel aan en loopt wat moeilijk. We hebben gekeken voor een dierenarts in de buurt en gaan daar langs om te kijken of ze de nagel kunnen behandelen.

Het is druk bij het punt waar je de afvaltank moet legen en ik ben in gesprek met een Belgische dame die in Nederland woont en nu een paar dagen in Slovenië is. Het gesprek gaat zo dat ik vraag wat voor werk ze doet en wat denk je….. Dierenarts! Rob vraagt haar even naar Lola te kijken en zij constateert dat de lange nagel bovenin een breuk heeft en is ontstoken.

Op naar de dierenarts. We worden vriendelijk ontvangen door de arts Anja en Lola kan gelijk worden geholpen. Inderdaad klopt het wat de Belgische dierenarts heeft gezegd. Als eerste moet de nagel flink ingekort worden waardoor er in het leven geknipt wordt. Ik ga naar buiten, want we weten dat dit pijn gaat doen en bloeden en daar kan ik niet zo goed tegen. Als ik buiten sta hoor ik door de muur heen Lola janken als de nagel behandeld wordt. Gelukkig is het snel voorbij en na een injectie tegen de pijn en ontsteking huppelt ze vrolijk naar buiten. We krijgen ook nog 3 pillen mee voor de pijn en dan is daar de rekening….. Niet schrikken…. 24,90 euro….. Het consult in Nederland is al duurder! 😳

Omdat het warmer wordt in het midden van het land, gaan we een route rijden richting het Noordoosten van Slovenië. Maar rijdend door een stadje zie ik een Bilboard met daarop een aankondiging “Wild West on Fire” 5-7 August Lake Zbilje.  Het is een Country festival met een BBQ Competitie waar ook een Nederlands team aan mee doet (lees ik later op Facebook) Er is bier van de tap, line dancing, paarden, Amerikaanse auto’s. We besluiten om onze route te wijzigen en gaan richting Zbilje. Er is een parkeerplaats bij het feestterrein waar we kunnen staan. Er staat nergens verboden voor campers, dus zien we verder wel of er politie komt.

Als we enige tijd staan komen er 2 mannen kijken en vragen of we voor het festival komen. We zeggen volmondig ja. “jullie ook?” vraag ik… Jazeker, we zijn van de organisatie🤣Rob vraagt of het een probleem is dat we bij de ingang staan, maar ze vinden juist de truck een mooi plaatje voor als de mensen binnenkomen. We hangen ons spandoek op met HOLLAND,  zodat we doen alsof we erbij horen en wachten op de ploeg “The Dutch BBQ Smokers” die de strijd aangaan met andere landen. Uiteraard gaan wij ze aanmoedigen! Morgen start het evenement… Nu maar hopen dat er geen politie komt en we kunnen blijven staan.