Onderweg naar Portugal!

4 februari 2022 - Suris, Frankrijk

Een paar dagen geleden vroegen we ons af..... wat wordt de titel! Onderweg naar Nederland of Onderweg naar Portugal. U leest het.... Het is gelukkig geworden: Onderweg naar Portugal!

Het is vrijdag 28 januari en we hebben overnacht tussen de landbouwmachines voor de garage van Brust. Om 8.00 uur komen de jongens om te horen hoe de wagen start. Nou dit was dus waardeloos! Een hoop gesputter, afslaan en bij opnieuw starten kwam er zo een rookwolk uit dat Greta ons een standje zou geven! Wagen naar de werkplaats en daar worden 2 verstuivers getest. Terwijl de monteurs bezig zijn, kunnen we binnen wachten en gebruik maken van internet en zo wat administratieve zaken oppakken. Het SVB heeft onder andere gereageerd en we kunnen verzekerd blijven via Nederland voor onze zorg. Dat is gelukkig afgehandeld!

Ondertussen kunnen de jongens van Brust niets vinden en verwijzen ons door naar een Bosch dealer die in Morbach zit. Ze denken dat er iets met de brandstofpomp is en die is van Bosch. Ze hebben al gebeld en we kunnen daar terecht. We gaan gelijk die kant op en zijn daar rond 11.00 uur. De monteurs bekijken de situatie. Je hebt de "Meister" van de werkplaats en de dieselpomp specialist. Klokslag 12.00 start de lunchpauze tot 13.00 uur. Dan hoor je de zoemer dat ze weer aan het werk moeten. Duitse Gründlichkeit! Geen koffiepauzes, rookpauzes tussendoor en al helemaal geen telefoongebruik. De werkuren worden hier optimaal benut.

Na de pauze wordt de wagen onder handen genomen; visuele controle brandstofpomp, de motorrem uitlaatsysteem en luchtfilter worden gecontroleerd. Ze rijden met de wagen om zelf te constateren dat het vermogen niet optimaal is. Testen de turbodruk en het blijkt dat tussen de versnelling 5 en 6 de turbodruk ontbreekt. Dan gaat om 17.00 uur de zoemer... de werkdag zit erop. We spreken af dat ze maandag weer verder gaan.

We vertrekken half 6 en het is donker. Ik vind het niet fijn om te rijden in het donker, maar Rob maakt het niet uit en slingert de bochten door. We willen naar een sauna die we opgezocht hebben met voldoende parkeerplekken zodat we daar ook kunnen overnachten. Maar als we in de buurt komen van Trier blijkt de sauna in de stad te liggen met de parkeerplekken achter een slagboom en niet echt ruimte voor de truck. Dan door naar sauna nummer 2!  Op locatie niets te vinden. Dan maar geen sauna en zoeken naar een camperplek met douche. We worden naar een camping gestuurd en daar aangekomen staat er op het receptieloket dat we via een andere ingang naar binnen moeten. Terwijl Rob dat noteert, loop ik een stukje terug om te kijken of er ergens anders nog een plek is om te overnachten. Maar dan ineens een luide pijnkreet van Rob en ik ren terug naar de wagen. Ik zie Rob op de grond liggen bij de cabine grijpend naar zijn arm. "Oh shit" denk ik "rustig blijven.... denk aan je EHBO training". Als ik bij Rob ben, geeft hij aan bij het uitstappen uit de cabine de laatste trede te hebben gemist en heeft een smak op de grond gemaakt. Hij is op zijn arm gevallen, maar gelukkig voelt het niet alsof er iets gebroken is en kan hij weer opstaan. Hij voelt zich verder goed en we gaan richting de ingang van het camperpark. Het is inmiddels 21.00 uur en zijn blij eindelijk te staan.

We verblijven daar zaterdag en zondagochtend. We slapen uit, doen het huishouden en kunnen lekker lang douchen op de "camping". We vertrekken in de middag weer richting Morbach. We starten de motor (wat nu elke keer spannend is) en op zich gaat dat best redelijk..... goede hoop.... We mogen overnachten op het terrein van Bosch, zodat ze maandagochtend direct aan de slag kunnen en zelf zien hoe de wagen start.

Maandag start de wagen weer slecht en een hoop zwarte rook. Hup de werkplaats in! De zoemer gaat en aan het werk. Alle verstuivers worden gedemonteerd en getest, compressie van alle cilinders worden gemeten. Omdat er niets gevonden wordt en alles motorisch goed is, gaat de verdenking uit naar de toevoer vanuit de brandstoftanks. Dit wordt getest door met een aparte jerrycan te rijden en deze rechtstreeks te bevestigen op de brandstofpomp. Echter heeft dit ook niet het gewenste resultaat. Brandstofpomp checken of deze "op tijd" staat, maar ook dit is goed. Brandstofleiding wordt onder druk gezet of er eventuele lekkage zijn..... Maar tot nu toe is alles prima werkend. De monteurs weten het ook even niet meer. Goed... het vermogen met stijgen nemen we dan maar voor lief. Maar het slechte starten met zoveel rook heeft ie nooit gedaan.... dus dat blijft nog een hoofdpijnpuntje en we vragen ons af of we terug naar Nederland moeten om dit verder uit te zoeken.

Rob heeft 's avond contact met Hans, onze specialist op afstand, en na overleg is het misschien een idee om een terugslagklep tussen de brandstoffilter en de brandstofpomp te plaatsen om eventueel teruglopen van diesel te voorkomen. Het is dinsdag en starten blijft niet goed. Rob geeft aan wat hij besproken heeft en de monteurs zetten de terugslagklep erin. We verlaten de garage rond 9.00 uur en gaan richting Metz waar we camperplaatsen hebben gezien. Voordat we Frankrijk ingaan, eerst nog even goedkoop aftanken in Luxemburg. De pomphouder komt naar buiten om een foto te maken van de wagen en Rob zegt dat dit hem 2 koffie kost en die krijgen we! De camperplaatsen in Metz is niet wat we ervan verwachten en rijden door. We vinden een plek op een parkeerplaats bij een bos. Lola kan daar lekker LOS in het BOS... Is weer eens wat anders dan 3x hetzelfde rondje in het dorp Morbach.

Rond 21.00 uur klopt de Gendarmerie aan met 3 man sterk. Wat we hier doen? Nou... we willen overnachten... Dat is geen probleem voor 1 nacht, maar we worden gewaarschuwd omdat er ongeveer 5 maanden geleden gestolen auto's in de brand zijn gestoken op de plek waar we staan. Jaaa die zwarte plekken hadden we al gezien.... We bedanken ze vriendelijk en Rob maakt nog een praatje in zijn beste Frans. 1 agent maakt nog een foto van de wagen en ze vertrekken. We gaan niet te laat naar bed, want morgen de wagen starten en kijken hoe dit gaat. Start ie in 1 keer dan gaan we door naar het zuiden. Bij slechte start gaan we terug naar Nederland.

Woensdag... moment van de waarheid! Wagen start in 1 keer en niet al te veel rook.... Dat is mooi 😊 We gaan doorrrrrrrrrrrrrr. We rijden een stuk en eindigen voor overnachting bij een plek in Saint Florentin.

Donderdagochtend start de wagen goed, dus we hebben het vertrouwen weer een beetje terug. Rob verdenkt nu dat het slechte starten door het koude weer komt. Diesel koud en daardoor komt ie moeilijk op gang....? We laten het maar even zo en gaan op pad. Boodschappen gedaan en via de app iOverlander locatie in bos gevonden. We moeten wel een helling omhoog en ik zeg; "gaat dat wel?" Rob zijn reactie; "daarvoor hebben we deze wagen". O, ja... moet weer even wennen na al het asfalt.

Vrijdag vertrekken we, via een leuke binnenroute, naar de plaats Oradour-sur-Glane waar op 10 juni 1944 een bloedbad heeft plaatsgevonden. Het dorp werd die dag door het eerste regiment 'Der Führer' ingesloten en uiteindelijk verwoest. Bij deze overval werden 642 mensen vermoord. Slechts zes personen overleefden het bloedbad. Lees meer via Wikipedia. We lopen door het dorp en probeert je in te leven wat er is gebeurd nog geen 80 jaar geleden.... Het is triest....

We vervolgen onze weg richting een camping die we hebben opgezocht om weer een dag te staan en wat huishoudelijke dingen kunnen doen. Het is een kleine boerderijcamping Le Douvet van Joop & Cathelijne in Suris. Als we het weggetje oprijden richting het huis, staat Cathelijne al snel buiten. We worden vriendelijk ontvangen en ook al is het campinggedeelte gesloten, maakt ze gelijk plaats door auto's te verzetten en wij kunnen staan. De douche en wc wordt schoongemaakt en Lola maakt kennis met de hond van de boerderij. Leuk stekkie!

Tot zover en hopelijk schrijf ik de volgende update vanuit Portugal 😊.

Foto’s

2 Reacties

  1. Guus:
    4 februari 2022
    Et maintenant bon voyage! Xxxxx
  2. Derek:
    6 maart 2022
    Jeetje!! Wat een belevenis tot zo ver..heel veel sterkte en succes en vergeet niet het zonnetje zo nu en dan op te sturen
    Groetjes Derek