We zijn er bijna..... maar nog niet helemaal!

Nog niet in Portugal... Deels omdat we zelf zijn blijven hangen op diverse plaatsen en deels omdat de wagen bleef "hangen". We zijn er dus bijna..... maar nog niet helemaal!

Het is zaterdag 5 februari en we zijn bij Joop & Cathelijne op de Boerderijcamping. Het stel is in 2006 vertrokken met 2 paarden en een pipowagen uit Amsterdam en neergestreken in Frankrijk. Ze runnen alweer enige tijd de camping en een aantal gîtes. In de loop van de dag laat Joop ons het terrein zien en verteld wat ze allemaal hebben opgebouwd. In de tussentijd rennen Lola en Bo achter elkaar aan en verkennen de boel op hun manier.

's Ochtends uitgeslapen doe ik de deur open en op de trap staat een doosje met verse eitjes. Hoe lekker 😊! Het is mooi weer en dat voelt echt als een cadeautje. Op deze mooie stille plek zetten we al snel de stoelen buiten en genieten van ons kopje koffie in het zonnetje. We draaien een was die nu buiten kan drogen en verder wat schoonmaakklusjes. Verder zoveel mogelijk van de zon genieten en relaxen. In de avond kijken we een film op de laptop. Wat een heerlijke dag! We zouden eigenlijk gaan rijden zondag, maar we blijven nog een dagje staan. Gewoon omdat het kan!

Maandag dan echt weer rijden en we zetten koers richting Bordeaux, waar we kunnen overnachten bij een wijnboer in Yvrac. We worden uitgezwaaid door Joop, Cathelijne & Bo en vervolgen onze weg over de binnenwegen van Frankrijk. We slaan ergens verkeerd een weg in en moeten keren. Het is weer zo'n dorp wat helemaal uitgestorven is. Ik stap uit om te kijken als Rob achteruit rijdt. Tenminste het is de bedoeling dat hij achteruit rijdt, want de wagen stopt ermee terwijl we half op een "doorgaande" weg staan. We hebben de trap nodig zodat Rob onder de motorkap kan kijken. Ik trek me gele vestje aan om het verkeer te regelen. Daar komt al de eerste auto.... Het is een dame die haar raampje opendoet en van alles in het Frans tegen me zegt. Het enige wat ik versta is "panne". "Oui panne" zeg ik en gebaar dat ze erachter langs kan. Intussen is Rob bezig met de dieseltanks, want daar lijkt het probleem vandaan te komen. Hij schakelt om van tanks en brengt met het handpompje van de brandstofpomp de boel weer op druk. De wagen start weer. Wat is er aan de hand met die ene dieseltank? Bij het loshalen van de tankdop blijkt de tank vacuüm gezogen te zijn. Er moet dus wat aan de hand zijn met de beluchting. Rubber van de tankdop eruit als tijdelijke oplossing en dit werkt. Later heeft Rob een gaatje in de tankdop geboord en kijken we in Portugal wel verder..... dachten we..... (O, ja: ik heb het niet erg druk gehad met het verkeer regelen.... bleef bij die ene auto 😉)

We vervolgen onze rit en gaan later nog een keer een verkeerd weggetje in en dat resulteert in een heel smal straatje. Oppassen met de dakgoten van de huizen en bomen. En tuurlijk een tegenligger! De man blijft staan, maar Rob ook. Hij gaat dan toch maar achteruit en duikt een oprit in. Bedankt hé!

Uiteindelijk komen we aan bij de wijnboer, maar niemand aanwezig. We parkeren op het terrein en als het 17.00 uur is komt er iemand naar ons toegelopen. Ja, het is de eigenaar en we kunnen om 18.00 uur wijntjes proeven. We krijgen uitleg over de wijngaard en proeven wat wijnen. De "rode" wijn is niet echt op temperatuur, zeg maar gerust koud! Maar de man houdt een leuk praatje en we kopen een paar flesjes.

Voordat we de grens overgaan naar Spanje willen we ook nog even kijken in Biarritz, een kustplaats in Frankrijk wat de moeite waard is. Het is dinsdag, de zon schijnt en je merkt dat het steeds wat warmer wordt. We zijn laat uit bed... Neeeee dat komt niet door de wijn! Die moet eerst op temperatuur komen! Rob heeft een route binnendoor gemaakt en we zijn op weg. We stoppen bij een Municipal Camping "Aire de camping car du Lac" in de plaats Gastes. Het is 14.00 uur en we houden het voor gezien. Stoelen naar buiten en genieten. Ik wandel met Lola langs het meer en er is een prachtige zonsondergang. Zo zittend op een bankje en kijkend hiernaar besef ik me hoe mooi het is dat we dit kunnen doen en meemaken.

We vertrekken woensdag op tijd. Het is koud zo vroeg in de ochtend, maar de wagen start redelijk goed met wel wat zwarte rook. We maken een tussenstop bij een strand in Messanges, eten daar ons broodje en maken een wandeling op het strand. Voor Rob en Lola eindigt dit met natte voeten, omdat we een golf niet op tijd zien die ver het strand opkomt. Ik kan gelukkig net wegkomen.... We gaan weer verder, door verschillende kustplaatsen om uiteindelijk bij de boulevard van Biarritz te komen. Bij het plaatsje Bayonne, wat daarvoor ligt, staat een bord verboden voor 7,5Ton. We kijken toevallig de andere kant op dus dit zien we niet, maar Biarritz naderend staat er verboden voor boven de 3,5Ton. Dit moeten we maar niet doen. Jammer, maar in ieder geval hebben we wel even genoten van het strand in Messanges.

Op zoek naar een andere overnachtingsplek, gaan we verder. Rob heeft wat opties in de navigatie gezet. 1 Optie is bij een vuurtoren, maar de weg hiernaartoe is afgesloten vanwege kermis waar we midden in terecht komen. Verder is het verschrikkelijk druk in het stadje en zitten we precies in de spits. Als we daar een beetje doorheen zijn, naar de volgende optie; een doodlopend weggetje of een parkeerplaats. We moeten weer door hele smalle straatjes, een tunneltje waar we net doorheen passen en een steile helling op. En dat dan tegen het einde van de dag. Ik denk dan; "waarom Rob... waarom...." Maar goed je ziet wel van alles en het gaat om het avontuur! Toch? Met het opgaan van de steile helling komt de wagen maar net boven en sputtert een beetje. We zijn nog steeds onderweg naar inmiddels optie 5 overnachtingsplek, maar de wagen gaat steeds slechter en slechter lopen. Slaan we ook weer een verkeerde weg in en moeten draaien. We rijden een inrit op en dit blijkt een camping te zijn. Terwijl we op het terrein staan en weer achteruit willen, stop de wagen ermee. Rob weer kijken wat er aan de hand is en er komt iemand aangelopen. De man kan geen Engels. Ik zeg; "panne", want dat heb ik onthouden. Intussen krijgt Rob de wagen wel weer gestart, maar loopt erg slecht. De camping is gesloten maar we proberen uit te leggen, met handen en voeten, of we wellicht hier mogen staan voor een nacht om morgenochtend de wagen na te kunnen kijken. We begrijpen elkaar niet en ik moet meelopen naar "Monsieur Director" die Engels spreekt. Het is uiteindelijk geen probleem en we mogen achter parkeren op het terrein en hoeven niets te betalen.

We zijn gestrand in het plaatsje Hendaye op de Camping Abaya, het is donderdag 10 februari. Niet rustig aan doen in de ochtend, maar gelijk aan de slag om te kijken waar het probleem vandaan komt. We pakken de wagen uit om bij reserveonderdelen te komen en Rob legt gereedschap klaar. Woensdag einde middag heeft Rob al een beetje gekeken en die nacht heeft zijn hoofd overuren gemaakt. Wat is er toch aan de hand!

We controleren de brandstofleidingen en hierbij zien we dat er diverse verzakkingen in de leidingen zitten waardoor er lucht blijft hangen in de slangen. Dit lossen we op door het hoofdbrandstoffilter vacuüm te trekken d.m.v. een handpomp. Hierna starten we de motor en na 3 minuten slaat de motor weer af. Verder kijken dus.... We vervangen het brandstoffilter van de brandstofpomp zelf en proberen het nog een keer..... En YES de motor blijft dit keer wel lopen! Er zijn ook geen luchtbellen meer te zien in de filters. We laten de motor een tijdje lopen en zetten deze daarna uit. In de avond proberen we het nog een keer en dit gaat weer goed. We hebben goede hoop dat dit het dan is??

Gelukkig is het de hele dag mooi weer geweest en kunnen we zelfs nog even genieten van het zonnetje. Rob gaat douchen, want die zit onder smeer en diesel. Ik vraag of we nog een nachtje mogen staan, dan kunnen we het starten in de ochtend proberen. Als dit goed gaat vertrekken we gelijk. Dit is prima. Aardige man die "Director" en geven hem een flesje wijn die we bij de wijnboer hebben gekocht.

Eens kijken of we morgen wegkomen.....