Waar is het feessie!!!

Het is dinsdag 10 mei rond 12.00 uur en we zijn gearriveerd op een parking in het plaatsje Jerez de la Frontera. Daar is de feestweek: Feria de Caballo aan de gang. Vergelijkbaar met de Feria de Abril in Sevilla, maar dan wat kleinschaliger en voor de "gewone" man/vrouw. We gaan het vanavond zien, want nu is het te warm om je te verplaatsen en houden we siësta. We leren snel😊

Op zaterdag 30 april hebben we, einde van de middag in Sevilla, Plaza de Espana bezocht. Heerlijk de toerist uitgehangen en een beetje rondgeslenterd. Wat gegeten en dan met name gefrituurde vis ‘la noche de pescaíto’, want dat is traditie voor de start van Feria de Abril. We lopen het terrein rond waar de festiviteiten gaan plaatsvinden voor de week. Overal Casetas, wat privé tenten zijn voor een hapje en een drankje. Het feest wordt officieel geopend met het ontsteken van de lichtjes  'alumbrado' van de toegangspoort. Tevens is er een kermis aan de gang en lopen daar ook overheen om de tijd een beetje vol te maken totdat de lichten worden aangezet om 00.00 uur. Lola is de hele tijd met ons mee en gedraagt zich prima tussen de mensenmassa en de herrie. Wat hebben we het toch getroffen met haar.....

Zondag 1 mei is het dan een relax dag en 2 mei willen we dan weer naar het feestterrein. Maar het regent bijna de hele dag en als het opklaart hebben we geen zin meer. Ik had een beetje rondgesnuffeld op internet en zag dat er ook een feestweek is, hier in Jerez de la Frontera, dus vandaar dat we er nu zijn. Maar voordat we deze kant op zijn gegaan hebben we nog wat tussenstops gehad. De wagen is geheel voorzien van verse olie, wat we hebben laten doen bij een Iveco dealer. We zijn daar naar toegereden en we konden gelijk in de middag terecht. Het plaatsje waar we zijn is Carmona en een oud baassie komt naar me toe met een boekje vol toeristische tips. Praat alleen maar heel snel Spaans tegen me,  dus versta er geen woord van. Hij haalt de dame van de receptie erbij en via google translate begrijp ik, dat we echt Carmona moeten bezoeken wat veel gezelliger is dan Sevilla.

Ze hebben ons overgehaald en we parkeren bij een toegangspoort die het stadje Carmona ingaat. En ja, ze hebben gelijk.... Wij vinden dit charmante stadje ook erg gezellig. We vervolgen onze weg naar een service area parking voor het dumpen van grijswater en schoonwater tanken. We vinden wat in El Viso del Alcor en staan op een plek met mooi uitzicht. Ook is er een park bij, waar Lola los kan lopen en rennen. Het was de laatste dagen alleen maar aan de lijn lopen, dus het is Lola time!

De volgende ochtend, na het uitlaatrondje, kom ik de parking oplopen waar een horde schoolkinderen staan die op excursie zijn. We worden gelijk bestormd en staan om Lola en mij heen. Iedereen wordt voorgesteld, waarbij de meiden aan het giechelen zijn en de jongens er stoer bij staan. Ze praten uitstekend Engels en willen alles weten..... En dat nog voor het eerste kopje koffie...

Als we net aan de koffie willen beginnen, staat er een Franse dame voor de deur waarvan de camper niet meer wilt starten. De accu´s zijn leeg. Het is een Carthago, dus grapt Rob "Carthago, no go". De vrouw lacht als een "boerin" met kiespijn, want die denkt "ik kom hier niet meer weg". Het is een accu van 12volt en wij hebben 24 volt. Rob gaat eerst de voltage meten van de accu of deze nog goed is. Als dit zo blijkt, haalt Rob 1 accu van ons eruit en met startkabels lukt het om de camper van de Fransen te starten. De vrouw vliegt Rob om zijn nek en is hem erg dankbaar. Later staat ze weer voor de deur en brengt een doosje met wat erin en een schaaltje. Ik denk, dat zullen wel chocolaatjes zijn met een schaaltje om ze in te doen...... Maar nee... het zijn wierook kegeltjes die je in het schaaltje kan branden. Erg leuk en ruikt best wel lekker.... worden we Zen van.

Met de wierook in het schaaltje en een biertje erbij zitten we te bedenken wat we verder gaan doen. We zullen toch iets van een plan moeten maken. Het rijbewijs is in behandeling en als alles lukt, zijn we zo weer een maand verder.... eind mei. Om dan nog naar Marokko te gaan wordt te warm. We besluiten rustig aan langs de kust van Spanje omhoog te gaan en dan richting het Oosten, Slovenië, Kroatië en zo verder.

Onze laatste tussenstop voor Jerez de la Frontera is Finca Angela in het plaatsje Utrera. Gevonden via Internet en er is een zwembad, massagemogelijkheden en niet onbelangrijk lekker eten😊 We gaan op de bonnefooi erheen en kijken of er plek is. Er kunnen niet veel campers terecht, maar als we aankomen is er nog ruimte op het landje. Angela en James (de eigenaren) zijn er niet op dat moment, dus stuur ik een appje zodat ze niet schrikken van wat er voor gevaarte staat op hun landje als ze terugkomen. Het is geen probleem om te blijven. ´s Middags even afkoelen in het zwembad en die avond gelijk aanschuiven aan tafel. Het is een gezellige avond en ontmoeten daar ook meerdere camperaars waaronder Grieta, Koos, Anneke en Hans. Het eten smaakt heerlijk ondanks er 1 gerecht niet is gelukt, maar dit wordt direct opgelost en James (de kok) bereidt een andere maaltijd. We zitten tot middernacht en kunnen gelukkig uitslapen de volgende morgen. 

Op zondag is er een Nederlands/Indonesische rijsttafel, waarbij James de hulp krijgt van Grieta en Anneke. De dames zijn er de hele dag druk mee.... De groep is groot die avond en is anders gezellig als de vrijdag, maar het eten smaakt er niet minder om. Maandag komt Laura langs voor onze massage en dan is het plaatje compleet en nemen we 10 mei afscheid van dit uitstapje.

Na een kleine 2 uurtjes rijden zijn we in Jerez de la Frontera. De parking waar we staan heeft voldoende plek en de festiviteiten zijn op een half uurtje loopafstand. Op naar het feessie!!!