Uitstapje Qatar (flashback Iran)

Het is 5 februari en ik heb net ons reisverhaal gepubliceerd als er een medewerker van de supermarkt Lulu naar ons toekomt. We staan op de parkeerplaats van de supermarkt waar ook wat huisjes staan. Viswaraj komt uit India (zoals velen die in Oman wonen en werken) en werkt op de afdeling waar hij bestellingen regelt. Zijn vrouw is voor een paar maanden in Oman, waarna ze weer terugkeert naar India. Ze nodigen ons uit voor koffie en krijgen koekjes, appel en chips. Wat een gastvrijheid mogen we weer ervaren….😊

De volgende dag doe ik nog wat boodschappen bij de supermarkt om de eerste dagen door te komen in Saoedi Arabië. Want zodra we de grens over zijn is het honderden kilometers door de woestijn voordat we weer wat kunnen inslaan. Zodra ik de winkel binnenstap komt Viswaraj naar me toe. (Waarschijnlijk ben ik gespot op de camera’s 😳) Rob en ik moeten op de koffie komen bij de General Manager. We drinken een bakkie en maken een praatje over ons reisleven. Bij het afscheid krijgen we nog een cadeautje en daarna vertrekken we richting de grensovergangen.

Lange saaie weg door het niets. Op steenworp afstand van de grens Oman parkeren we de wagen, eten wat en wachten tot het donker is om de grens over te gaan. Half 7! Daar gaan we weer. Kleedje naar beneden tussen de rij -en wooncabine en Lola liggend voorin. Oman Easy Peasy… Een uurtje… Zoals al eerder gezegd een land uit is meestal makkelijk. Paspoort en Carnet de Passage (CDP) stempelen. Wageninspectie wordt bijna nooit gedaan.

Dan de grens Saoedi Arabië. Paspoort stempelen (Geen CDP nodig in dit land en ons visum is nog steeds geldig. Het visum blijft een jaar geldig en je mag 90 dagen in het land verblijven, waarna je nog eens 90 dagen verlenging mag aanvragen en meerdere keren in en uit mag gaan) en door naar de douane. Verlichte hal en de wagen wordt onderzocht. We moeten er beiden uit en krijgen een kop koffie. “Do you have alcohol?”. 🤔YES! We hebben van die vriend van een vriend in Oman, waar we de schokbrekers heen hebben laten sturen, een fles Ouzo gehad. Want die vriend is een vriend van onze vrienden in Griekenland. Dus de fles moet leeg gegooid worden en verder is het geen probleem. Omdat we in het licht staan en Lola inmiddels is gaan zitten, wordt ze opgemerkt. “Dog”. “Yes Dog”. “Rottweiler?”. “Yes Rottweiler”. “Fight dog”. “Noooo, No fight dog. Family dog. You want to see her?” “NO, is okay.”

Ze willen de wagen door de scanner hebben en daar moeten we even op wachten. Na een tijdje kunnen we erheen rijden en wordt de wagen gescand. Alles is goed en we mogen het land in. We parkeren bij de eerste de beste tankstation en overnachten daar. De volgende dag verder. We maken een dag van ongeveer 500 kilometer alleen maar tussen het zand door. Met een muziekje aan is het een beetje te doen, maar blijft saai. We overnachten weer bij een tankstation. Ik heb een videootje gemaakt met een stukje van de eindeloze weg. Ook dit hoort bij het reisleven.😁klik hier voor video.

Omdat we in de buurt van Qatar zijn, maken we een uitstapje naar dit land en wagen het erop dat we weer terug Saoedi Arabië inkomen met Lola. Donderdag 8 februari passeren we de grens met Saoedi Arabië en is de grens met Qatar ook zo gedaan. Hier is bij binnenkomst alles in 1 hal verzameld. Je parkeert de wagen en loopt de hal in. Paspoort stempelen, CDP een stempel en dan autoverzekering regelen. Met de wagen naar de uitgang rijden en dat is het.

We gaan de hoofdstad Doha bezoeken en staan op een parking nabij een park en op loopafstand van de skyline van de stad. Het weekend is begonnen en dat is te merken aan de drukte. Vele mensen verzamelen zich om de wagen en maken een praatje en nemen een kijkje binnen. Het voelt weer even als Iran. 😁 We krijgen eten van een gezin die uit Jordanië komen en nu in Qatar leven. Rob wordt geïnterviewd door een lokaal social media kanaal en ook van hen krijgen we allerlei hapjes. Het is een gezellige boel.

We bezoeken het Museum voor Islamitische Kunst met diverse voorwerpen die tentoongesteld worden en zien vooral veel items uit Iran. We nemen een kijkje in het winkelcentrum waar ze met gondels door gemaakte grachten varen en binnen, buiten moet voorstellen. Op een regenachtige dag slenteren we een paar uur door het National Museum van Qatar. Dit is een prachtig museum wat tot de verbeelding spreekt en je meegenomen wordt door de tijd en ontwikkeling van Qatar. Alleen het stukje over mensenrechten heb ik gemist….🤔 Video gemaakt wat een indruk geeft van dit museum. Klik hier voor video.

Tijdens ons verblijf is de Asian Voetbal Cup 2024 aan de gang en de finale wordt gespeeld op zaterdag 10 februari tussen Qatar en Jordanië. In de stad zie je veel auto met vlaggen van Qatar die uit de auto hangen en toeteren als Qatar met 3-1 gewonnen heeft. Wij zitten op dat moment in een Belgisch café wat we gevonden hebben met bier en bitterballen en vieren ons eigen feestje…🤣

Voor een bezoek aan het Nationaal Museum van Qatar hebben we een parking gevonden waar we ook kunnen overnachten. Het is gelegen bij een traditioneel Arabisch restaurant. Als we terugkomen van het museum stopt er een politiewagen. Ik denk eerst dat we weggestuurd worden omdat we niet op de parking mogen blijven staan. Maar in tegendeel, de man komt een praatje maken en vraagt welke landen we geweest zijn. Als we Iran zeggen, begint hij te glunderen… Hij komt uit Iran! Bij het weggaan vraagt hij diverse keren of we iets nodig hebben, waarbij we aangeven dat we op de hoogte zijn van Tarof. Hij moet lachen en is verbaasd dat wij het principe kennen. Maar het is geen Tarof en later komt hij ons 2 bekers met koffie brengen. 😊

De volgende ochtend besluiten we in het restaurant een Arabisch ontbijtje te nuttigen, wat heerlijk smaakt. Daarna gaan weer richting de grens. We gaan de grens over op dinsdag 13 februari. Qatar in ging zo makkelijk en eruit is meestal ook geen probleem, maar hier is het niet goed geregeld. Paspoort stempelen dat is nog een makkie, maar dan moet het CDP afgestempeld worden. De politie belt met de douane dat er iemand moet komen. Na een tijdje komt er iemand en we moeten achter hem aanrijden. We belanden uiteindelijk bij de truckafdeling waar ze wel weten met de CDP om te gaan en we krijgen een uitgaande stempel. Weer achter de douanewagen aan naar de uitgang. Daar worden we tegengehouden en allerlei telefoontjes gepleegd, waarna dan toch de slagboom opengaat.

Grens Saoedi Arabië. Stempeltje paspoort en door naar douane. Het is overdag dat we de grens overgaan en vandaag geen kleedje naar beneden en Lola zit voorin. Eens kijken wat er gebeurd. 😁 Ze wordt gespot! De douanebeambte vraagt aan Rob “Do you have a dog with you?” “Yes” Lola moet eruit en naar een dierenarts. Beambte vraagt naar de importpapieren (die we niet hebben) dit is een “big problem”. 😳 Ik geef het paspoort van Lola met alle gezondheidsverklaringen en testen rabiës. Ik word bij de dierenarts geroepen, moet mijn paspoort laten zien en het is klaar… huh? Dan is het wachten op de K9 hond die naar binnen gaat en de hele wagen besnuffeld. Als deze klaar is komt de douanebeambte lachend aan en roept “Welcome in Saudi Arabia!”

We rijden naar een kampeerplek, met watervoorziening, waar we een paar dagen blijven staan voor schoonmaakklussen en de was. Vandaag, 16 februari, hebben we weer een stuk gereden om richting de stad Riyad te gaan. Nog een kleine 300 kilometer over een lange saaie weg met de muziek aan en dan zijn we er!