T.G.V.H.

Thee, Google translate, Vlaggen, Honden.

Bijna overal waar je komt wordt er thee aangeboden. Als je ergens hebt gegeten, krijg je na afloop thee. Sta je te wachten bij het tankstation om diesel te vullen, thee? Als we parkeren voor overnachting en er zijn lokale mensen krijg je thee. Zelfs bij de slager krijg je thee. En terwijl ik nu het verslag schrijf, drinken we een kopje Thee… 🤣

We gebruiken veel Google translate. Ideaal om te communiceren. Wij spreken een paar woorden Turks; Merhaba (Hallo), Teşekkürler (Dank u wel), Evet (Ja), Hayir (Nee) en çay (Thee), maar dan houdt het even op. We spreken Turken waarmee we Engels kunnen praten en soms zelfs Nederlands, maar vaak komt Google translate erbij. Vooral als je mensen ontmoet waar je een gesprek mee wilt voeren of iets moet regelen.😉

Overal zie je de Turkse vlag. Wij hebben er 1 aan de wagen hangen, wat lachende gezichten en duimen omhoog geeft. Soms ook wat verwarring omdat ze denken dat we Turks zijn. De vlag komt in veel steden en dorpen voor, langs de weg, op rotsen afgebeeld en zelfs op een luchtballon. De Turken zijn trots op hun vlag!😊

Veel honden... Soms een enkeling, maar meestal zijn ze met een hele roedel. De meeste honden hebben een oortag. Dit is om aan te geven dat de hond gesteriliseerd is en gevaccineerd tegen hondsdolheid. De honden zien er over het algemeen goed uit en zijn lief. Ze willen aandacht en een aai over hun bol en als het meezit wat lekkers. Lola is makkelijk in omgang met de honden en heeft in elk stadje een ander schatje. Maar soms zijn ze ook irritant als ze ´s nachts onophoudelijk blaffen! 😳

Op zaterdag 4 maart gaan we richting de stad Izmir. Onderweg kopen we een lokaal broodje vis bij een Foodtruck en vinden we een parking nabij de stad en boulevard. De skyline van Izmir is hier goed te zien en in de avond mooi verlicht. We wandelen de stad in en gaan over de Bazaar, waar het gezellig druk is. Bij Izmir is een IKEA waar we heen willen om voor een ander dekbed te kijken. Hier gaan we naartoe op zondag terwijl het regent….🤣 Het is dus druk en kunnen maar net van de parkeerplaats weer afkomen. Dan gaat op maandag Rob nog langs een mannetje die extra veren voor het gaspedaal kan maken, waarna we wegrijden uit de stad en onderweg bij de slager vlees halen voor Lola. Leuk detail is dat de slager een wereldkaart van vlees heeft hangen!

Op dinsdag 7 maart gaan we naar een archeologische site Milete waar we onder begeleiding van een hond een rondje maken. Daarna door naar Akbük waar we afgesproken hebben met onze Overland vrienden; Vince en Pia. Zij zijn daar al een paar dagen en onder andere naar een Hamam geweest met massage. Dat lijkt ons ook wel wat, dus maken we een afspraak. Het is een Hamam in een hotel waar momenteel weinig of geen toeristen zijn. Eerst een beetje in het zwembad hangen en dan krijgen we de Hamam ervaring. We gaan de ruimte in en hebben ieder een dame die ons wast. Met een `schuurspons` gaan ze over je lichaam en je wilt niet weten hoeveel vuil er vanaf komt. Alsof je maanden niet hebt gedoucht.😳Daarna wordt je ingezeept en afgespoeld. Een bijzondere, maar heerlijke ervaring die we nog wel een keer ergens gaan overdoen. Dan de massage door dezelfde dames. Ik krijg de massage van de dame uit Kazachstan en Rob zijn masseuse komt uit Indonesië. En nee… geen Happy End, maar ze “loopt over hem heen”. Is weer eens wat anders… Uiteindelijk wel goede massage van de giechelende dames. Rob gaat de volgende dag met Vince naar de Barber. Hij wordt “geknipt en geschoren” en krijgt warme “honing” op zijn gezicht gesmeerd…. Ajajai… dat doet zeer… Vince kan bijna niet stoppen met lachen.🤣🤣Maar Rob is weer helemaal het mannetje.😀

We hebben een paar gezellige dagen met elkaar en nuttige een heerlijk Turks ontbijt. In het stadje zit ook een tandarts waar Rob en ik heengaan voor controle en schoonmaak van ons gebit. Uiteindelijk nemen we zaterdag 11 maart afscheid van Vince en Pia. Bij de plek waar we staan is een wafel/ijssalon die nu nog is gesloten. De eigenaren zijn zeer vriendelijk en we krijgen thee, koffie en koekjes gedurende de dagen. In de middag van 11 maart worden we uitgenodigd in de salon om gezamenlijk thee te drinken en hebben leuke gesprekken in het Engels en via Google.😊

Wij vertrekken zondag naar de archeologische site Ephesus. Hier zie je al wat meer toeristen, maar alles is nog wel rustig te bezichtigen. We gaan verder naar onze overnachtingsplek bij een meer. Het is zondag, dus veel locals die daar aan het chillen zijn. Bij aankomst zitten er 3 zussen en krijgen we gelijk thee en koekjes. Later komt er nog een familie die gaan barbecueën. Als ze net alles hebben klaargezet en de BBQ is op temperatuur begint het te regenen. We bieden ze aan om de luifel uit te zetten, zodat ze eronder kunnen zitten. Vader blijkt jarig te zijn en viert dat met zijn vrouw, dochter en schoonzoon. We hebben weer gesprekken via Google en na afloop krijgen we een stuk taart als dank.

We gaan naar een ander toeristische attractie, de kalkterrassen van Pamukkale. We overnachten op de parking. Als we vroeg in de ochtend wakker worden van gerommel buiten, blijkt er een luchtballon klaargemaakt te worden. Ik doe de deur open om een foto te maken, maar tot onze verbazing is er niet 1 luchtballon die de lucht ingaat, maar wel een stuk of 20! Een prachtig gezicht! Op naar de Kalkterrassen. Door heetwaterbronnen borrelt continu heet water met kalk en koolzuurhoudend materiaal naar boven. Dit wordt afgezet in de vorm van spierwitte kalkterrassen. Het is een klim naar boven, dus de wandelschoenen aan… Maar eenmaal bij de ingang moeten we onze schoenen uit om over het kalk te lopen. Uiteindelijk gaan ook de sokken uit en kunnen we in een warmwaterbron staan. Rob gelooft niets van dit alles en bovenin spuit er warmwater door een kanaal naar beneden. Zie je wel!😁

We rijden over een bergpas naar de havenplaats Fethiye voor overnachting, maar daar is het erg druk en we wijken uit naar een strand verderop. Het is een prachtige omgeving, alleen staan er heel veel bus campers en ziet het eruit als een community. Het is mooi weer en besluiten om een dag te blijven staan om wat wassen te draaien. Op 16 maart gaan we naar een bedrijf wat koelkasten nakijkt in het plaatsje Göcek. De koeling gaat af en toe uit. Tijd om er naar te laten kijken. De printplaatmodule wordt uitgewisseld en nu hopen dat het goed blijft. Tot nu toe is het ok! Voor de overnachting vinden we een parking midden in het gezellige dorpskern en op loopafstand is een visrestaurant waar we een heerlijke maaltijd krijgen.😀

De route is uitgezet naar Butterfly Valley, naar waar schijnt geen enkel vlinder meer te zien is.😳Een bezichtiging aan de Valley schijnt wel de moeite waard te zijn. Maar we kunnen er niet komen, de weg er naar toe is te smal. Dan plek voor de nacht zoeken. Na een paar afgesloten stranden en wegen die nergens naar toe lopen, eindigen we bij de “Blue Lagoon”, waar we aan de boulevard kunnen staan. We wandelen naar en door de Blue Lagoon. Een fotogenieke boomstam ligt daar op het strand en we kunnen nog net een fotootje maken voordat de kraan komt om deze weg te halen.🤣Het is mooi weer en we blijven nog een dagje staan. Lekker op het strand zitten en kijken naar de velen Paragliders die naar beneden komen en landen op de boulevard.

Op naar de volgende “Beach” Patara, het langste en breedste strand van Turkije met zijn duinen. Het is zondag, de 19de, en we zijn gelukkig op tijd voor nog een plek. Eind van de middag stroomt het vol met mensen die naar de zonsondergang komen kijken, muziek maken, eten en drinken met vrienden. We vertrekken hier weer op dinsdag 21 maart en parkeren in het havenstadje Kas. Beetje rondgewandeld en overnacht net buiten het stadje.

We rijden naar een prachtige overnachtingsplek nabij “Mount Chimaera”. Uit de rotsige bodem van deze berghelling komen op meerdere plaatsen vlammen naar buiten. Google maps geeft aan dat het 30 minuten lopen is vanaf onze plek over goed begaanbaar terrein. Daar gaan we… Lola mee en de wandelschoenen aan. Maar het is 30 minuten naar de ingang en daarna is het nog een kilometer klimmen om bij de berghelling te komen.😳We doen rustig aan, maar we zijn er en Rob checkt of er ergens een gasleiding zit.🤣Leuk om te zien en uiteindelijk zijn we 3 uur later weer terug bij ons huisje.

Op weg naar Antalya. Langs een beddenzaak voor een ander kussen. We gaan naar een verlichtingswinkel om wat led strips aan te schaffen. Naar een Bosch dealer om de reserve verstuivers te laten reviseren. Nieuwe kraan voor wastafel badkamer. Boodschappen inslaan en water, zodat we een aantal dagen ergens kunnen staan om diverse klussen te doen en onderhoud te plegen aan de wagen. Rob monteert de nieuwe kraan op de wastafel omdat de vorige lekte, maar het gat is te klein. Na wat aanpassingen aan de kraan, lukt het om deze te monteren. Hij brengt de ledverlichting aan onder het aanrechtblad, zodat de kratlades nu goed verlicht zijn. De waterpomp moet worden uitgewisseld omdat deze veel geluid maakt. De reservepomp die we bij ons hebben blijkt 24volt te zijn i.p.v. 12volt. Dus bedrading aanpassen. Het lijkt er even op dat we lekkage hebben aan een waterleiding die in de technische ruimte zit, maar het blijkt de overstortventiel van de boiler. Verder tijd om de vetnippels van de stuurinrichting te smeren en v-snaar vervangen dynamo. Binnen is de koelkast aan de beurt voor ontdooi en schoonmaak en de pomp van de afvaltank keuken wordt onder handen genomen. Het is zonnig met een briesje, zodat de 3 wassen binnen no time droog zijn.

We staan op een parking nabij een strand aan de rand van Antalya en op loopafstand is er een bushalte. We besluiten om met de bus de stad in te gaan en daar nog wat laatste spulletjes te kopen en wat rond te slenteren. De wind is in kracht aardig toegenomen en als we terugkomen is er op de parkeerplaats een zandstorm. Vandaag is de wind wel wat afgenomen en heeft Rob de ramen en lampen aan de buitenkant schoongemaakt voor ons vertrek morgen, 30 maart, richting Alanya, onze volgende bestemming!😊