Kerst in UAE of Oman?

Zondag 10 december gaan we proberen de grens over te komen naar Oman. Van de dierenarts in Abu Dhabi, die bloed hebben afgenomen bij Lola voor te testen op de hoeveelheid antistoffen tegen Rabiës, en een kliniek in Muscat (Oman) hebben we informatie dat Rottweilers niet worden toegelaten in het land.🤔Toch gaan we het proberen, want Koeweit en Saoedi-Arabië zijn immers ook gelukt. Wel zorgen we ervoor dat we de uitslag van de bloedtest bij het laboratorium ophalen in Dubai en in een stadje nabij de grensovergang nog langs gaan bij een dierenarts om een gezondheidsverklaring te halen. Officieel moeten we exportdocumenten aanvragen om Lola uit de UAE te krijgen, maar dat zien we wel bij de grens.

Op 4 december de stad Dubai in. Van te voren gekeken of we in de buurt van de Dubai Mall kunnen parkeren, waar ook de andere attracties zijn, en we tussendoor naar de wagen kunnen voor Lola. Het is geen plek om te overnachten gezien de drukke wegen die rondom lopen. In de avond gaan we weer terug naar de “bouwplaats”.😊

De Dubai Mall is groot en als je denkt dat je alles hebt gehad, kom je wel weer in een ander gedeelte uit wat je nog niet hebt gezien.😳We hebben 2 dagen een beetje rondgelopen in het winkelcentrum met een rustdag ertussen, want ongemerkt maak je vele kilometers. In de Mall uiteraard allerlei soorten winkels maar ook een waterval, schaatsbaan, Dinosaurus skelet uit de USA, hele grote boekenwinkel, Aquarium en een aparte level voor alleen maar schoenen. Ik word nog bij een beauty shop naar binnen gelokt om te laten zien dat je met een bepaalde crème je rimpels weg krijgt. Nou smeren maar…🤣In de avond gaan we naar de Dubaifontein.  Verschillende waterornamenten spuiten gelijk met muziekstukken die afgespeeld worden en vormen zo een show. Grappig om mee te maken en het is een mooi gezicht om in de avond door de stad te lopen en al die hoge gebouwen met lichtjes te zien.

Op 6 december bezoeken we het hoogste gebouw van de wereld. De Burj Khalifa met een totale hoogte van 828 meter. Je kan een ticket kopen om naar een hoogte van 585 meter te gaan, maar dan betaal je de hoofdprijs. Je hebt ook een level op 456 meter en een level met observatiedek op 555 meter. We kiezen voor het laatste wat op de 148ste verdieping ligt. Voor dit bedrag krijg je een SkyVIP sticker opgeplakt, wat inhoudt dat je met mede VIP genoten in een wachtruimte wordt geplaatst en Arabische koffie met dadels krijgt. Een gids die je naar boven begeleidt en wat uitleg geeft over de bouw. Voorrang hebt bij de liften, die je met 35 kilometer per uur naar boven brengt en een drankje met wat lekkers op het observatiedek. Je hebt een 360 graden view met uitzicht over de stad en kan goed zien, dat er nog veel meer hoge gebouwen in aanbouw zijn. Na een tijdje gaan we weer naar beneden en kunnen zeggen dat we in het hoogste gebouw ter wereld zijn geweest.😊

Op donderdagavond 7 december hebben we een tafel geboekt in Hotel Versace waar in een loungebar een live band speelt en de Nederlandse zangeres Oumnia zingt. We dienen Smart en Casual gekleed te komen, dus hoge hakken tevoorschijn en Rob poetst zijn laarsjes met WD40.😁We zijn er om 20.00 uur en de band speelt eerst voordat Oumnia begint om 21.00 uur. Het eten is erg lekker en terwijl Rob van zijn biertje geniet, drink ik sinds lange tijd een heerlijk wit wijntje. We zitten bij het podium en de muziek van de band is wel erg hard. Als Oumnia op het podium komt en gaat zingen, valt haar zang helemaal weg tegen het harde geluid van de band. We verhuizen naar een loungebank wat meer achterin de bar, maar ook hier is het niet aan te horen.😢Tijdens de pauze vertrekken we en hebben geen zin in het 2de gedeelte. We geven wel door aan de bediening waarom we weggaan en deze gaan naar de bandleider, die ons even later komt opzoeken en zich verontschuldigd voor het geluid. Het blijkt moeilijk te zijn in de ruimte om de goede verhouding te vinden voor het geluid. Van andere personen horen ze weer dat de band te zacht speelt. Al met al, wij houden het voor gezien en hebben in ieder geval lekker gegeten en gedronken.

Vrijdag 8 december, laten we Dubai achter ons om richting de grensovergang te gaan. Onderweg nog een stop om een kijkje te nemen bij een camel race track. Aangekomen bij de Al Murmoom track informeren we naar de race bij een bewaker. Er vindt een race plaats op zaterdag 9 december om 13.30 uur. Nou dat is leuk en ik vraag of we ergens kunnen overnachten. De jongen geeft aan dat er genoeg parkeerplaatsen zijn op het terrein en je overal mag staan, geen probleem. Maar als we eenmaal geparkeerd staan en de zonnepanelen hebben opgezet en de stoelen naar buiten, komt er een andere bewaker die zegt dat het wel een probleem is en we hier niet mogen blijven staan. Binnen 10 minuten moeten we weg zijn.😳Na discussie waarom eerst wel wordt gezegd dat het kan, geeft de man aan dat de andere bewaker nieuw is. Nou oké dan gaan we, maar we moeten inpakken dus geef ons een klein uurtje. Daar wil hij niet aan meewerken en blijft bij de 10 minuten. Rob maakt de opmerking, “Wat wil je doen… wegslepen??”  De man wordt daarop boos en zegt politie te halen. “Je doet maar…” en wij gaan rustig door om de boel op te ruimen.

Even later de politie. Een jongeman met glimmende schoenen en hele witte tanden stapt uit en begrijpt niet helemaal de ophef van de bewaker en waarom we wegmoeten. Hij belt met iemand, waarschijnlijk zijn chef, en ik krijg de telefoon aangereikt. Vriendelijk wordt mij nog eens uitgelegd dat we hier niet mogen parkeren, alleen op de dag van de race. Nadat we klaar zijn voor vertrek zegt de politieman wel een parkeerplek te weten en begeleidt ons erheen. Buiten het complex rijdt hij naar een parking langs de snelweg. We bedanken hem en als hij uit het zicht is rijden wij verder naar de plaats Al Ain waar ook een camel race track moet zijn. We voelen ons niet meer welkom bij Al Murmoom!😁 Helaas ziet de camel race track er in Al Ain erg ongebruikt en verlaten uit. Wel kunnen we nabij de track staan op een stuk grond en in de buurt is een klein winkelcentrum waar we de laatste boodschappen kunnen doen voor de grensovergang. Eind van de middag, 9 december, gaan we naar de dierenarts die verliefd wordt op Lola en nog nooit zo een lieve Rottweiler heeft meegemaakt. Met haar gaat ze vol trots op de foto.

Zondag 10 december; de dag dat we in de avond, als het donker is, de grens proberen over te gaan. Overdag worden we nog getrakteerd op een training van jonge dromedarissen op de race track met een vriendelijk gebaar van de trainer. Een leuke afsluiting van de UAE. We zijn om 18.45 uur bij de grens UAE en verlaten deze om 19.45 uur waarbij het afstempelen van de CDP nog het langste duurde, omdat de man een tukje deed en Rob in de wacht wordt gezet. Als zijn baas het kantoor binnenkomt en dit ziet, krijgt de man ervan langs en moet direct aan het werk. Er vindt geen check van de wagen plaats, dus Lola wordt niet gezien en er wordt niet naar een hond gevraagd. Zoals met de vorige grensovergang zit Lola voorin in de cabine en de doorgang is dicht. Mochten ze in het woongedeelte kijken, dan zie je haar niet.

We naderen de grens Oman, de spanning stijgt…😳Eerst autoverzekering afsluiten, dan naar visa check en paspoortcontrole. Naar gebouw voor CDP waar ook de wagen wordt gecontroleerd. Rob gaat als eerste naar binnen, in het woongedeelte, om zo voor de doorgang met gordijn te staan. Dan 2 man van de douane naar binnen en diverse kratten worden opgedaan. Vraag is… Wat zit er achter het gordijn? Rob schuift het gordijn een beetje opzij zodat ze mij zien zitten en Lola niet. “Hello” zeg ik en ze gaan er weer uit. Mijn kant van de cabine moet open en met de deur opendoen probeer ik zo te zitten dat Lola uit het zicht blijft. Gelukkig hoef ik niet uit te stappen en vinden ze het best zo. Er wordt ook hier niet gevraagd of we een huisdier bij ons hebben en niet gevraagd of er alcohol aan boord is. We kunnen door en opgelucht halen we adem….

Kerst in Oman met Lo en Tsipouro! We zijn er klaar voor!😁