effe wachten, nog effe wachten, effe wachten nog…

Het was de bedoeling richting Athene te gaan om daar naar een koel inspuitsysteem te kijken. Een waterinjector(dit is een methode voor de koeling van de verbrandingskamers van motoren door het toevoegen van water aan het inkomende brandstof/lucht mengsel). Maar Kostas, van de garage die de dynamo heeft geleverd en met het idee kwam voor de waterinjector, geeft aan op maandag de 21ste, dit ook te kunnen bestellen en het MET EEN PAAR DAGEN BINNEN TE HEBBEN. En... hij heeft ook tijd om het te installeren. We rijden 22 november bij hem langs om het door te spreken en de bestelling in gang te zetten. Donderdag 24 november kunnen we dan alvast langskomen zodat ze de bedrading kunnen trekken. De watertank zal achterop geplaatst worden en daarvoor moet een jerrycan voor reservediesel plaatsmaken. Omdat we de hoofddieseltanks niet helemaal leeg kunnen rijden (blijft altijd een aantal liters achter vanwege het aanzuigpunt) willen we deze tank gaan plaatsen in een opbergkast onder de wagen, zodat we hierin de restant liters in kunnen overhevelen. Deze wordt dan weer aangesloten op het brandstofsysteem, maar hiervoor moet wel een nieuwe indeling worden gemaakt in de onderkast.

Omdat we hier nu toch wat langer zijn, laten we een pakket vanuit Nederland versturen naar een pakketcentrum wat aan de overkant zit van de garage Kostas. Bij navraag wat er op het pakket moet komen en het juiste adres, moet het geen probleem zijn. Het blijft spannend of het pakket gaat aankomen en wanneer. Tot nu toe is het in de landen Portugal en Kroatië gelukt, maar altijd met vertraging of dat we er zelf achteraan moesten. En ook deze keer gaat het niet vanzelf….  Via de track&trace houden we het pakket in de gaten. Er staat een aantal dagen “in transit”.

Effe wachten, nog effe wachten, effe wachten nog…

Dan een melding dat het pakket niet geleverd kan worden “incorrect address”! We zijn op dat moment bij de garage en Rob loopt naar de overkant om navraag te doen wat er aan de hand is. Blijkt dat ze voor ontvangst moeten tekenen en dat doen ze niet… Dus koerier met pakket weer terug naar depot. Na aandringen belt de dame van het pakketcentrum met het depot en geven we het adres van garage Kostas op. Dezelfde middag (uurtje later) komt er een koeriersdienst het terrein oprijden van de garage en blijkt het pakket van ons te hebben. 😳😊

In de tussentijd is de bedrading voor het water injectorsysteem aangebracht. Als we daar in de ochtend zijn moeten we effe wachten. Dan leggen ze wat draden neer en dan nog effe wachten. Uiteindelijk brengen ze de bedrading aan, maar niet in 1 keer. Effe wachten nog… Het systeem laat ook nog effe op zich wachten. Uiteindelijk is de heleboel geïnstalleerd, hiervoor zijn meerdere dagen nodig geweest met tussenposes verdeelt over 3 weken. Bij het afscheid moeten we nog effe wachten op vader Kostas, want die wilt ons wat geven. We krijgen een tas vol met mandarijnen en sinaasappels (uit eigen boomgaard). Dat was het wachten wel waard!😊

Rob heeft tijdens het wachten de toerenteller, die in het pakket NL zat, aangesloten en de hoofdschakelaar die er weken geleden mee gestopt was weer geplaatst. Verder hebben we voor wat meer licht in de wagen, gaten in de overzetkappen van de dakluiken gemaakt en heeft Rob een houder gemaakt om de watertank voor de injector te monteren.

Parallel lopend zijn we ook bij de garage van Christos en Sofia, waar we het slangetje van de brandstofpomp hebben vervangen. Christos is een allround monteur en omdat we soms wat schakelproblemen ervaren heeft Rob hem hier naar laten kijken. We komen tot de conclusie dat de versnellingsbak eronderuit moet en dan kijken wat er aan de hand is en welke onderdelen vervangen. Het heeft geen directe haast, maar willen het wel laten doen zodat we niet in “Couscousstan” stranden. Na een aantal telefoontjes, die Sofia pleegt, kan een garage in Athene aan onderdelen komen voor de versnellingsbak en kan de bak daar ook eruit gehaald worden en weer gemonteerd. Het enige wat niet mogelijk is, is verblijven in de wagen daar. Dus zullen we een ander onderkomen moeten zoeken. Of, andere mogelijkheid, we verblijven op het terrein van Christos en deze haalt de bak eronderuit en dan opsturen naar garage Athene. We besluiten dat we eerst naar Athene gaan om te kijken of de garage daar wat is en hij de onderdelen inderdaad kan krijgen en hoelang het gaat duren. Dan kijken we verder wat we doen.

Er is nog een lekkage die bij de verstuivers vandaan komt en Christos kijkt hiernaar. Omdat de vestuivers eruit moeten laat Rob de extra verstuivers, die we bij ons hebben, reviseren naar een hogere BARdruk zodat deze gelijk uitgewisseld kunnen worden. Dan nog even olie verversen en de aansluiting voor de jerrycan in de onderkast aanpassen. Voorlopig nemen we ook afscheid van het behulpzame echtpaar.

Het weer in Preveza is de afgelopen weken wisselvalig. Er zitten zonnige momenten bij, maar bewolking en regen overheersen. Wolkbreuken, veel wind en onweer. Als de weersvoorspelling zegt dat het een paar uur droog blijft, en wij het stadje ingaan, overvalt een wolkbreuk ons en schuilen we bij een café. Bij de parking waar we staan slaan de golven op de kant en een deel van de parking loopt onder water en zand wat mee stroomt. De “buren” die dicht bij het strand staan verplaatsen zich en uiteindelijk vertrekken ze helemaal. We hebben het rijk voor ons alleen.

Maar niet voor lang…. Vanlifers, campers komen en gaan. Een fietser stopt om naar de wagen te kijken. Het is Scott en onderweg naar Afrika. Heeft jaren met zijn familie rondgetrokken en opgetreden en heel wat van de wereld gezien met een dubbeldekker bus. Terwijl we een kop thee met hem drinken,  speelt hij wat op zijn Ukelele en zingt. Mooie ontmoeting... en als je een indruk wilt krijgen wat zij hebben gedaan, ga naar hun website. 

Nog een mooie ontmoeting is met Vince en Pia, die met hun Overlander truck arriveren op een woensdagmiddag als wij binnen zitten terwijl het regent. Het klikt gelijk en in de avond zitten we in onze truck gezellig aan de borrel. Zij wonen inmiddels ruim een jaar in de wagen met 2 honden en hebben wat meer vastgelegd qua route dan wij. De volgende dag bekijken we de landkaart wat hun plannen zijn en in de avond eten we een hapje bij de kebabzaak. De planning was dat ze gingen vertrekken. Maar omdat het zo gezellig is en Rob aandringt om een kampvuurtje te maken die avond, blijven ze nog. De mannen zijn druk bezig om hout te verzamelen voor het vuur terwijl Pia en ik nog wat wijn en bier halen. De mannen kunnen het goed vinden met elkaar en dat geeft hilarische momenten (beide tweeling als sterrenbeeld) Als de 1 de voorzet geeft, kopt de ander hem erin…. 🤣🤣

Dit werkt helaas niet bij “onze jongens” die de finale aan zich voorbij hebben laten gaan op het WK voetbal. Het is nu aan Argentinië of Frankrijk om de wereldtitel binnen te halen. We hebben de wedstrijden van Nederland in sportcafés gekeken of thuis in oranje tenue, maar het heeft niet geholpen. Wie weet dat we een wedstrijd kunnen bijwonen in Canada/Mexico/Verenigde Staten als ze zich kwalificeren voor het WK 2026. Maar eerst zien weg te komen uit Preveza. We zijn hier veel te lang en we moeten de weg weer op. We zijn het “effe wachten” zat!

Woensdag 14 december is het zover… na de laatste schoonmaakklussen en de wagen in kerstsfeer te hebben gebracht, gaan we richting Athene waar we op vrijdag een afspraak hebben met de garage voor de versnellingsbak. Met deze rit kunnen we ook de waterinjector testen en het verbruik. Om tijdig aan te komen rijden we nu ook wat tolwegen en zijn we momenteel in de buurt van Patras op een parking om te overnachten. De 15de nog een dagje het gas erop! En dan… Tot in Athene!