YES, het is gelukt!

We zijn in de United Arab Emirates (UAE)

De grootste uitdaging… Lola de grenzen overkrijgen. Verboden ras in Koeweit en Koninkrijk Saudi-Arabië (KSA) en laten we nu net deze landen door moeten.😳 We hebben ook een permit nodig voor import UAE. Als het niet lukt, hoe komen we dan in Abu Dhabi voor de Formule 1? Het oorspronkelijke idee met de ferry van Iran naar Dubai is geen optie.

Maandag 13 november: Ik haal opgelucht adem als we de UAE binnenrijden en Lola aan onze zijde is. YES het is gelukt! 😊

We gaan voor de laatste keer in Iran naar een pompstation om de dieseltanks af te vullen. De weg richting de grens naar Irak is saai en er zijn geen mooie overnachtingsplekken meer te vinden. We rijden langs olie raffinaderijen en door steden met hoofdzakelijk industrie. We besluiten om eerder naar de grens te gaan en vinden de voorlaatste avond een parking bij een picknick area naast een Petro chemische fabriek, Bandar Imam Khomeini.

Het is rustig als we daar aankomen, maar het is donderdagavond, de avond voor het weekend, en om 20.00 uur stroomt de parking vol. Het is echt weer een Iraanse avond, met hordes families die om de wagen staan, ons uitnodigen thuis, foto´s maken, binnen willen kijken, we vanuit auto’s alcohol krijgen aangeboden en weer genoeg fruit en noten hebben voor de komende dagen. We gaan het missen: Hello! Welcome in Iran! How are you? Where do you come from? Very very very good... I love you! En mijn favoriet: You are so beautiful😁

Het is vrijdag 3 november en we rijden tot aan de grens met Iran/Irak. We kunnen vandaag niet de grens over omdat het weekend is in Iran, maar om 9.00 uur op zaterdag gaat de grens open. We overnachten hier en de volgende ochtend staan we om even voor 9.00 uur voor het hek. We kunnen door en laten de Carnet De Passage (CDP) afstempelen. De dame van het loket wil nog even naar de wagen kijken en foto´s maken voor haar Instagram. Dan de exit stempel op ons visum en na een klein uurtje rijden we Iran uit en staan we voor het hek grens Irak.

Om de grens over te gaan naar Irak zijn we ongeveer 4 uur kwijt. Het is totaal niet duidelijk waar je naar toe moet en het terrein staat vol met containers waar je, je weg in moet vinden.🤔 Door elke keer te vragen komen we uiteindelijk wel aan alle stempels. Voor elke stempel of kopie die gemaakt moet worden is er een ander persoon, waardoor de wachttijd oploopt. Eerst ter plekke visum aanvragen, dan CDP stempelen, paspoort controle en check truck. Lola moet de wagen uit en ze kijken even naar haar paspoort, maar verder niets. Er wordt een check uitgevoerd met een K9 Mechelse Herder. Iedereen is supervriendelijk en we krijgen genoeg water, thee en mandarijnen aangeboden. We kunnen zelfs mee ontbijten als we dat willen. 😊

Na ongeveer anderhalf uur rijden zijn we weer bij de grens Irak om er uit te gaan. Dit gaat wat vlotter en met 45 minuten zijn we de grens over. Lola paspoort check, ik krijg een body check door een dame en de wagen wordt gecheckt door K9. Voor alle stempels nemen we een “fixer” waardoor alles zo is gefikst.👍

Volgende grens is Koeweit. Deze overgang duurt ongeveer 1 uur en 45 minuten. Er zit meer logica in de gebouwen waar we moeten zijn. Ik moet naar een aparte ruimte voor vrouwen waar een bodycheck wordt uitgevoerd. Na goedkeuring krijg ik te horen “Welcome my sister!” Ook hier is iedereen vriendelijk en gaat alles rustig aan. We krijgen Arabische koffie bij de paspoortcontrole, waar ook een irisscan wordt gemaakt en vingerprints worden afgenomen. Het is al donker geworden als we door de laatste check gaan waar er in de wagen wordt gekeken. Ik heb Lola naar de rijcabine gedaan en het luik tussen de rij- en wooncabine dichtgedaan. Het lukt om Lola ongezien de grens over te krijgen omdat er alleen in het woongedeelte wordt gekeken. 🤭Er wordt ook niet gevraagd of we een huisdier bij ons hebben. We zijn binnen in Koeweit. Het is donker en we rijden naar een nabij gelegen parking van een shopping mall , een Giga complex met de meest luxe winkels EN!.... McDonalds!🤣

Wat hier opvalt….
Dure auto´s, Mannen gekleed in Arabische witte jurk (Kandora), Vrouwen gekleed in een zwart gewaad wat een Abaya heet. En de Hijab (hoofddoek) wordt hier meer gedragen dan in Iran.😳 Alcohol verboden, maar we kunnen Heineken 0% kopen. In de supermarkt worden de boodschappen op de band gedaan door de medewerkers en daarna in heel veel plastic tasjes gestopt.  Als je wilt wordt het ook nog naar de auto gebracht. Hiërarchie, duidelijk onderscheid tussen personen. Iedereen spreekt Engels. Veel expats, waardoor ze gewend zijn aan buitenlanders en wij “niet direct opvallen”. En nagenoeg geen zwerfhonden, Lola kan buiten liggen en wordt met rust gelaten door de mensen. Dit geldt ook voor de landen KSA en UAE.

Het is zondag 5 november en we moeten de watertanks aanvullen voor te wassen. We vinden een tappunt bij een rotonde, waar we gaan staan. Er is niet veel waterdruk op de leiding, maar we hebben de tijd. De rotonde is wel druk en als we net bezig zijn komt er iemand aan die aanbiedt om bij hem thuis water te vullen. We zeggen nee, omdat we nog steeds Tarof gewend zijn. Later hebben we spijt…. Misschien was dit wel een oliesjeik met een grote villa en zwembad🤔 Maar als we wel mee waren gegaan hadden we een ijsje gemist die we krijgen van een passant en later stopt er een auto waaruit een man in uniform stapt. Special Forces staat er op zijn overhemd en we denken dat hij ons wilt verzoeken van de rotonde af te gaan. Maar in tegendeel de man gaat naar Rob en zegt “Nice car” Rob “Thanks, but…”, Man “Very nice car” Rob “But…” Man “I have something for you” komt hij met 5x een tray waterflesjes aan en een zak chocolade. Welcome in Kuwait! 😁

In de middag gaan we naar de dierenarts om Lola voor te bereiden op de grensovergangen met het Koninkrijk Saudi-Arabië en de Emiraten. Onderzoek voor een gezondheidscertificaat, 5 minuten kijken en 50 euro armer. Welcome in Kuwait! Maar dit certificaat hebben we nodig om een permit te halen bij de overheid in Koeweit om door KSA te rijden en UAE binnen te komen. De wagen gaat naar de garage waar de olie van de versnellingsbak wordt ververst.

Op 6 november gaan we naar het overheidsgebouw om de permit aan te vragen. Er wordt een kopie gemaakt van Lola haar paspoort en het gezondheidscertificaat. Formuliertje invullen en de volgende dag kunnen we terugkomen. Laura en Chris, die we ontmoet hebben in Iran, zijn in Kuwait City en we gaan naar hun toe en verblijven de nacht daar. 😊

We vertrekken in de ochtend voor wat boodschappen en halen de “transit KSA” permit op voor Lola. We parkeren ergens aan de buitenkant van de stad en vragen online ons visum aan voor KSA. De volgende dag een parking nabij de grensovergang waarbij we gespot worden door Mohammed die ons voorbij ziet rijden. Hij komt naar ons toe en nodigt ons uit bij hem thuis voor lunch de volgende dag. We bedanken vriendelijk en zeggen wellicht dit aanbod aan te nemen als we weer terugkeren door Koeweit. We wisselen gegevens uit en vervolgen onze weg naar de grens.

Donderdag 9 november om 9.45 uur bij de grens van Koeweit. Kop koffie in het kantoortje en foto´s van de truck voor Snapchat. 🤣 Er wordt verder niet gekeken in de wagen en niet om huisdieren gevraagd. 10.15 Uur zijn we de grens over en maken we ons op voor de volgende grens met het Koninkrijk Saudi-Arabië. Daar zijn we een uurtje kwijt. Visum hebben we al, dus is het alleen vingerprint, irisscan en truck registreren. Lola wordt gezien en er wordt gevraagd om haar paspoort. Maar als ik het paspoort wil overhandigen komt er iemand anders aan die zegt: “go, go, go…” Oké! 😊

Koninkrijk Saudi-Arabië met zijn wetten en regels: Geen alcohol, geen sigaretten, niet gokken en niet vreemdgaan. Hoe los je het laatste op? Doordat je hier 4 vrouwen mag hebben.😳 En zo horen we later… Je gaat naar Egypte 1x in de week om daar te gokken, te drinken en te roken. Zelfs vliegen ze daarvoor naar Las Vegas… “What happens in Vegas, stays in Vegas!” 🤔

We rijden, om een overnachtingsplek te zoeken, een zandweg in waar verschillende tentkampen staan met “Camels”. Parkeren ergens op afstand en als we net staan, komt er een man in een witte jurk naar ons toe. We moeten met hem mee om kennis te maken met zijn familie en naar de “Camels” te kijken. Doe eens gek en we volgen hem met de wagen. 😊 We komen bij een Bedoeïenen tent en een “Harem” met mannen die de hele dag niet veel uitvoeren en zich laten bedienen door de werknemers. Verder een hoop “Camels”. Ik, als vrouw, wordt volledig geaccepteerd. Alleen als we gaan eten, is dit apart van de mannen. Het is een hele show, waar ik een diashow van heb gemaakt… Klik hier en Enjoy “Young Men” 🤣

Vrijdag 10 november. In de ochtend worden we verwacht in de tent en krijgen we een heerlijk ontbijt. Rob wordt gevraagd om naar de Solar te kijken omdat er problemen zijn. Na onderzoek heeft Rob het euvel gevonden en kunnen de werknemers hier verder mee om op te lossen. We nemen afscheid van dit bijzondere gezelschap en zijn een ervaring “rijker”. We rijden 200 kilometer om net aan de buitenrand van de stad Dammam te overnachten. De parking is leeg en rustig. Maar in de avond…. Klik hier wat er gebeurd op de parking. 🤭

De volgende dag rijden we verder en gaan diesel tanken. Een opluchting voor Rob dat hij zonder problemen de tank kan vullen met 230ltr. Het is iets duurder dan Iran, maar voor 40 euro klagen we niet. We stoppen bij een camperplaats aan het strand met watervoorziening. We ontmoeten daar een vriendenclub die ons gelijk uitnodigen voor koffie, dadels en lunch. Het is een gezellige middag.

Maandag 13 november: Een vulling in Rob zijn kies is gedeeltelijk eruit. We hebben een noodvulling in de vorm van pasta bij ons en “vakkundig” prop ik dat erin. We besluiten een lange dag te rijden om in de avond de grensovergangen te doen en hetzelfde trucje met Lola te proberen als in Koeweit. De vriendenclub zegt dat we een korte route kunnen nemen over een snelweg die nog niet op de kaart staat, maar wel al gedeeltelijk af is. Het enige is dat je, om erop te komen, een stukje off road moet en om eraf te komen ook wat heuveltjes met zand moet pakken. Het lukt en scheelt ons 130 kilometer.👍We tanken de dieseltanks nog vol in KSA omdat het goedkoper is dan in UAE. We zijn 18.00 uur bij de grens van KSA en zijn daar met 45 minuten doorheen.

De grens naar United Arab Emirates. Spannend! Lola in ligstand in de rijcabine en luik dicht. CDP wordt geregeld, onze paspoorten zijn gestempeld. Als laatste door de check. Woongedeelte check en ze doen het nooit... maar deze persoon checkt ook de rijcabine, waarbij Lola natuurlijk niet over het hoofd wordt gezien.😢We worden verwezen naar een “dierenarts”. We gaan met alle papieren die we voor Lola hebben naar binnen. Hij kijkt erin en het lijkt eerst de verkeerde kant op te gaan. Hij heeft wat te zeggen over de bloedtest Rabiës en de data van ontwormen, en waarom we van te voren geen permit online hebben aangevraagd. We houden ons een beetje van de domme en uiteindelijk draait hij bij en kunnen we ter plekke met zijn computer de permit aanvragen. Eerst moet je, je registreren met een UAE pas en dan op de overheidspagina alle gegevens invullen. Betalen en we hebben een import permit en een stempel dat ze de grenspoort voor ons open doen.😊

Yes, Het is gelukt! Op naar de Formule 1…. YAS Marina Circuit in Abu Dhabi. 😁

Omdat de bloedtest voor Rabiës half december verloopt, hebben we een nieuwe test nodig voor Lola en haar jaarlijkse vaccinatie moet ook gedaan worden. Op zoek naar een dierenarts en naar een tandarts voor Rob. De tandarts heeft gelijk tijd om de vulling te repareren als we woensdag 15 november binnen stappen. Bij de dierenarts kunnen we 16 november terecht. Lola is heel erg makkelijk met bloedprikken en vaccinaties zetten, maar dat weet de dierenarts niet en ze benaderen Lola op een kinderlijke manier. Voordat ze bloed wilt afnemen, smeert ze pindakaas op een doekje om op de grond te leggen, zodat een hond is afgeleid.😳 We houden dit tegen… Doe gewoon. 1 van ons houdt haar vast en hup bloedprikken en vaccin erin. Tevens zijn er 2 assistenten en 1 leerling in de ruimte. Het is allemaal een beetje veel, we zien dat Lola door deze situatie juist onrustig wordt. Daarbij haalt ze eerst bloed uit de achterpoot wat lang duurt en als ze bloed uit de voorpoot wilt halen kan ze de ader niet vinden. Goed uiteindelijk is alles gedaan en wordt het bloed naar een laboratorium in Dubai gestuurd, waar we over 12 dagen de uitslag kunnen ophalen.

We gaan op zoek naar een plekje langs de kust om een paar dagen door te brengen voor onderhoud aan de wagen en even op adem te komen van de afgelopen weken. Het zonnetje schijnt en met elke dag 30 graden en wat wind is het heerlijk. In de nacht koelt het wat af. We hebben zelfs sinds lange tijd onweer en regen tijdens de nacht. 🤣 Er zijn bomen om de hangmat op te hangen en een klein strandje om het water in te lopen en af te koelen. Van families die hier komen picknicken krijgen we fruit, koekjes en zelf een complete maaltijd van rijst met vlees en een toetje. Mensen die langskomen vragen of we wat nodig hebben en maken een praatje. We voelen ons “rijk” in dit rijke land! 😊

Morgen, dinsdag 21 november, wat boodschappen doen en dan kijken of we ergens een parkeerplek kunnen vinden dichtbij het circuit om naar de race te gaan op 25 en 26 november. Max here we come! 😁