Monday “Bloody” Monday

Maandag 9 januari waren we even “boos”! En Maandag 2 januari was “bloederig” als we met Lola naar de dierenarts gaan om naar haar nagel te laten kijken die tijdens het spelen in tweeën gesplitst is en het leven nu bloot is komen te liggen.

We moeten even wachten bij de dierenarts, maar uiteindelijk kunnen we de “spreekkamer” binnen. Een wand vol met certificaten en de inrichting is erg huiselijk. Nadat we verteld hebben wat er is gebeurd gaan we naar de behandelkamer waar Lola een gezondheidscheck krijgt. Lo vindt het nooit vervelend bij de dierenarts en springt op de tafel en is lief zoals altijd. De arts vergelijkt haar met een Poedel 😳omdat er geen kwaad inzit. De meeste “Rotties” in Griekenland zijn agressief, vertelt ze. 

Ze bekijkt de poot met de nagel en de conclusie is resoluut; de nagel moet geknipt worden vanaf de bovenkant, dus in het leven wat pijn gaat doen en bloed. Kan onder verdoving, maar ze zegt dat het maar enkele seconden pijn doet…

Oké… pijn en bloed… ik ga er vandoor… en Rob (mijn stoere vent) is erbij om Lo te ondersteunen en vooral vast te houden. De arts vraagt aan Rob, voordat ze begint, of hij tegen bloed kan en niet gaat flauwvallen omdat er in het leven een bloedvat zit en er veel bloed zal zijn. Rob blijft en ik ga ergens anders heen in het pand om zo hopelijk geen gejank te horen…

Het duurt even, maar dan toch hoor ik Lola heel hard janken… zijn secondes, maar lijkt zoveel langer… Daarna weer een hoop gejank en dan is het stil. De eerste kreet was het knippen in het leven en de tweede keer de behandeling om het bloed te stelpen. Rob roept me weer binnen als Lo eenmaal haar poot in het verband heeft. Ook is de nagel van haar achterpoot geknipt en verbonden. Hier kwam een beetje bloed uit maar daarop gaf ze geen kik.

Terwijl we even moeten wachten in de spreekkamer, zie ik de vrouw van de receptie (is de moeder van de dierenarts) met een spuitbus en doeken naar de behandelkamer lopen. Ik zie nu ook dat Rob zijn shirt onder het bloed zit. Hij verteld me dat het bloed overal naartoe spatten en dat de hele behandelkamer onder het bloed zit; muren, deur, kastjes, vloer…. Een bloedbad! Maar in een “Mum” van tijd is alles weer schoon.😊

De dierenarts komt weer bij ons en geeft instructies wat te doen. Verband mag er vanavond vanaf. Mocht het nog steeds bloeden dan kunnen we gelijk terugkomen en dan kan ze het dichtbranden. We krijgen extra verband, pijnstillers en antibiotica mee. Donderdag 5 januari weer terugkomen voor controle. Nou het was me het ochtendje wel… We lopen terug naar de wagen en Lola huppelt alweer alsof er niets is gebeurd. Wij zijn moe… Rob heeft aardig kracht moeten zetten om Lo vast te houden tijdens de behandeling en ik heb me vooral druk gemaakt. We gaan richting een camping in de buurt van de dierenarts en blijven daar dan tot donderdag. Als we in de avond het verband eraf halen is het bloeden gelukkig gestopt en hoeven we niet direct terug.

Op de camping is een jonge hond, een teefje. Ze kan het goed vinden met Lola en wijkt niet van haar zijde. Rob is ook erg gecharmeerd van haar…. Maar NEE Rob niet 2 honden! Het is een gezellige plek. De boel is nog in kerstsfeer, vers brood in de ochtend en we kunnen ons wasgoed uitbesteden. Vince is inmiddels wat aan de betere hand en zij komen ook nog een nachtje naar de camping. In de middag van 3 januari komen ze aan. De volgende dag, nemen we afscheid en spreken we af ergens elkaar weer te ontmoeten in Turkije, als het zo uitkomt…

Als we net Vince en Pia hebben uitgezwaaid komen de volgende reizigers er al weer aan, en nog 1 en nog 1… Een stel uit de UK met 2 kinderen die een jaartje onderweg zijn, een stel uit Australië die in Frankrijk een camper hebben gekocht en een jaar in Europa reizen waarvan er nu 6 maanden opzitten. En een stel met een baby uit Zwitserland die een half jaar hebben uitgetrokken om te reizen en dan weer terugkeren om te werken. Een beetje babbelen met z´n allen, drankje erbij totdat het donker wordt en iedereen zich terugtrekt in de wagens.

We vertrekken donderdagochtend de 5de naar “Lady Dracula”, zoals Rob haar noemt. Ze checkt de nagel en die ziet er goed uit. We moeten de nagel alleen schoonhouden en kunnen onze weg weer verder vervolgen. We rijden dezelfde weg terug langs de kust en overnachten bij een parking waar we op de heenweg ook gestaan hebben. We zijn stil en het voelt even als een stap terug in plaats van vooruit….

We besluiten, 6 januari, om niet via de brug “Rio-Antirrio” terug te gaan, maar met de Ferry. Is weer eens wat anders. Geen tolwegen, maar wel over de hoofdweg komen we aan in Koronisia. Via een weg door een Lagune met flamingo's arriveren we bij een strandje met parking waar we de nacht doorbrengen. Lola heeft gelukkig niet veel pijn en kan even de stress van de afgelopen dagen eruit rennen. Mooie zonsondergang en voor "Santa" de laatste keer dat hij dit ziet, want het is Driekoningen vandaag. Het officiële einde van kerst!

Zaterdag 7 januari terug naar onze “thuisbasis” de parking in Preveza. We rijden via de plaats Louros, waar we eerder de uitlaat hebben laten lassen. Rob wil een grotere uitlaatdemper om het geluid iets te reduceren. Niet dat je ons dan niet meer hoort aankomen, maar iets subtieler…. 🤣 Vanaf het strandje Koronisia heeft Rob een binnendoor route uitgestippeld. We moeten een bruggetje over, die gelukkig 15Ton aangeeft, en daarna over een smalle weg waar we natuurlijk een tractor tegenkomen en er een vrachtwagen staat om oogst in te laden. Het past net allemaal en met een beetje stuurmanschap rijden we een leuke route. De uitlaatservice gaat kijken of ze de demper kunnen bestellen en dat horen we met een paar dagen. We halen wat boodschappen en dan zijn we er weer…. Alsof we nooit zijn weggeweest. Back in Preveza!

Zondag maken we een lijstje met klusjes die we willen doen als we stilstaan bij de garage voor de versnellingsbak. We kijken of de lier nog werkt die onder de wagen zit. We zijn aan het overwegen of we deze nu wel of niet laten zitten. Het geheel wat je meesleept weegt zo´n 500 kilo en je kan de lier niet in alle situaties gebruiken. We hebben ooit in het begin de lier getest en toen werkte deze, maar dat is ook alweer 8 jaar geleden. De lier werkt nog steeds, dus besluiten we om deze toch te houden. Waarom iets weg doen, wat goed werkt. 😊

Maandag 9 januari, en we zijn om half 9 in de ochtend bij de garage van Christos en Sophia. Rob moet de wagen boven de smeerput zetten, zodat ze er makkelijk onder kunnen om te kijken. Ineens zegt Christos; “Big problem”. Hij heeft niet het materieel (een karretje wat je kan verstellen op hoogte om de bak op te vangen) om zo een zware versnellingsbak eruit te halen…😳Rob is ff in de war en snapt het niet. Sophia geeft aan dat we naar een andere garage in de buurt kunnen die wel het materieel heeft en daar zouden we dan ook mogen verblijven in de wagen. De man haalt de versnellingsbak eruit en zet deze er ook weer onder, maar ze hebben er geen vertrouwen in om deze persoon de bak te laten reviseren. De bak wordt sowieso naar Athene gestuurd, de garage waar we zijn geweest. We zijn nu even kwijt wat de bedoeling is en het lijkt of de plannen om ook onze eigen klussen te doen niet doorgaan. Rob gaat het gesprek aan en zegt teleurgesteld te zijn dat het niet door Christos uitgevoerd wordt en probeert mee te denken hoe ze samen de versnellingsbak kunnen opvangen. “We kunnen naar de Maan”, zegt Rob…. “dit moet toch geen big problem zijn”…

Oké het komt goed… In de loop van de ochtend wordt het karretje gebracht door ????? Geen idee waar deze nu ineens vandaan komt en we kunnen verder. De reservebanden worden er buiten afgehaald, want we gaan een bandenwissel doen de komende weken en daarna gaat de wagen naar binnen en kan Christos aan de slag om de weg vrij te maken voor de versnellingsbak eruit te halen. Rob demonteert de dynamo om ruimte te maken voor diverse werkzaamheden en haalt de luchtcompressor eruit. Hier en daar ontdekt hij nog slangetjes die lekken en vervangen moeten worden. Hij is helemaal in zijn element in de werkplaats. 😊 Ik ga aan de slag met het opzoeken van roestplekken om deze te behandelen.

De maandagen hebben we gehad en nu is het dinsdag. We hebben onze eerste nacht doorgebracht in de garage. Het is gezellig gedurende de dag. Kopje koffie, wat lekkers erbij en een beetje klussen. Inmiddels is de versnellingsbak eruit. Nu maar eens kijken hoelang het gaat duren voordat deze er weer in kan. Voorlopig zullen we onze dagen hier doorbrengen. We gokken op 2 weken…. Maar hé het is Griekenland…. Relax…. 😊😊