Het leven op de camping!

We staan nu ruim een week op de camping en alles gaat zijn gangetje.

Er gebeurt niet veel hier. De oudjes lopen langs met hun karretje waarop de afvaltank van het chemisch toilet staat en gaan naar het dumpstation. Op de terugweg stoppen ze bij elke camper en maken een praatje. Ook bij ons komen ze buurten en hoor je de verhalen van vroeger. Van 1 van de dames krijg ik een stapel met vrouwenbladen en tijdschriften van de AH en Jumbo met kerstgerechten van 2021. Sommige campinggasten zijn al ver boven de 80, maar nog altijd fit en goed bij de tijd. Je hebt "de kapitein" die altijd wel nieuwsgierig is, als Rob de motorkap open heeft, en dan komt kijken wat we nu weer aan het doen zijn. Het is een bont gezelschap😊

Verder vier ik mijn verjaardag met bubbels en frikandellen speciaal terwijl het die dag 25graden is. Gedurende de week is het klusjes om en rond de wagen terwijl we in afwachting zijn van het pakket met onderdelen wat uit Nederland moet komen. Ik loop maar weer eens een ander weggetje in met Lola om zo de omgeving te verkennen. Sommige stukken kom je langs veel huizen waar ze overal wel honden hebben en die blaffen en blaffen en soms lopen ze los en komen ze de weg op. Meestal gaat dat goed en blijft het bij blaffen en een stuk meelopen, maar soms gaat het niet goed.....

Vanaf een heuvel worden we gespot door een American Stafford die steeds dichterbij komt. Ik loop snel door en hoop dat ie niet helemaal naar ons toekomt, maar natuurlijk wel en loopt zijdelings achter Lola aan. Lola reageert niet en loopt door terwijl ik verder ook in stilte doorloop en hoop dat de hond weggaat. Maar de Stafford grijpt Lo ineens bij haar nek en ik zie dat uit mijn ooghoek. Voordat Lo zelf kan reageren is mijn reactie een schreeuw: "He god...domme! En tot mijn opluchting rent de hond er als een speer vandoor met de staart tussen de benen. Pfff... geen geintjes uithalen met deze Amsterdamse Pitbull!

In de buurt van de camping zijn er wat restaurantjes, op loop- en fietsafstand. Op een maandagmiddag, als we met Lola wandelen, gaan we naar het restaurantje Marreiros en zitten daar op het terras van een biertje te genieten met een tosti erbij van "die mamma". Op vrijdagen is er bij restaurant Casa de Pasto O Petisco varken aan het spit. Tussen 12.00 en 15.00uur is er dan een soort van "all you can eat" waar ook de locals van de partij zijn. Dit is wat verder weg, maar goed te doen op de fiets en is zo'n 20 minuutjes..... Tenminste als je conditie hebt, vaker fiets of een elektrische fiets hebt of een scooter was ook prettig geweest.

Volgende keer gaan we met de truck, want fietsen is niet echt ons ding ☹ Eerst een pad over met veel losliggende stenen en kuilen, dan heuvel op met een vouwfiets die 3 versnellingen heeft, wat resulteert in afstappen en maar een stukje lopen terwijl je benen verzuren. Dan er weer op en roetsssss de heuvel af, gelukkig een stukje recht asfalt en dan weer heuvel op en lopen..... en zo gaat het door totdat we eindelijk bij het restaurant zijn met de wetenschap dat dit ritueel zich op de terugweg herhaalt. Maar we hebben het gedaan! De fietsen zijn gebruikt, maar kan best zijn dat dit de laatste keer was 😉

Dit is... Het leven op de Camping!