De kust van Georgië: warm en vochtig

Van Mestia rijden we via Zugdidi richting de kust met als bestemming de stad Batumi, waar we een aantal dagen verblijven.

We zijn 9 augustus in de stad Zugdidi. Het is erg warm en benauwd. De luchtvochtigheid is hoog en in de nacht draait de airco zodat we in ieder geval lekker kunnen slapen. Begin van de avond, als de zon onder is, is het iets koeler en dan gaan we wandelen met Lola. Er is een park met een paleis en locals hangen daar een beetje rond. Bij het langslopen krijgen we cognac met ananassap aangeboden. En dat smaakt best lekker.😊 We eten een hapje op een dakterras van een hotel met uitzicht over het park. Op de dessertkaart staat een gerecht wat zijn bedenkingen heeft. Obama chocolate cake?🤔

Richting de kust, de zwarte zee! Nabij de stad Poti parkeren we bij een strand. We kunnen overdekt zitten bij een strandtent die al heel lang niet meer in werking is. In de schaduw en met wat wind is het goed uit te houden. Eind middag komt er nog een camper bij om ook hier bij het strand te overnachten. Maar als het een uur of 9 is en de avond valt, komt de politie langs en zegt dat het niet veilig is om hier te staan. Een paar dagen geleden zijn er gevangen ontsnapt en er schijnen accu´s uit auto´s gestolen te worden. We worden gesommeerd ze te volgen naar het politiebureau waar we mogen overnachten.

Na nog een tussenstop, voor overnachting bij een kampeerplek aan zee, arriveren we op 12 augustus in de stad Batumi. We kunnen verblijven op een parking midden in de stad. Nog steeds is het warm en is de luchtvochtigheid tegen de 90%. Daarbij is het bewolkt en dit is niet gunstig voor de zonnepanelen en onze stroomvoorraad om de airco te laten draaien in de nacht. Gelukkig kunnen we stroom krijgen bij de parking en laten de airco 24uur draaien.

Met deze wetenschap hebben we dus eigenlijk een generator nodig voor stroom. Die hadden we mee met de testritten, maar nooit nodig gehad omdat er altijd zon was om de batterijen te laden of ze laden op tijdens het rijden. En we hadden nog geen airco! 😁Nu we in dit weertype komen van warm, hoge luchtvochtigheid en bewolkt besluiten we om weer een generator aan te schaffen. Deze laten we vanuit Nederland naar de camping 3Gs in Armenië sturen, waar we onze tussenstop maken onderweg naar Iran.

We verkennen Batumi door over de kilometers lange boulevard te wandelen, toeristische attracties te bezichtigen, door straatjes te slenteren, eten bij diverse gelegenheden en zien veel Russische meiden die voor hun Insta selfies nemen met hun poses. Ik probeer het ook maar eens bij de pier met een mooie zonsondergang. 🤣Hier is ook het uitkijkpunt om “Flipper” te zien, maar helaas blijft het bij een standbeeld. Wandelend door de stad valt ons een tekst op die aan een gevel hangt. Smile Gallery

Dat zouden de Georgische mensen wat meer moeten doen. Er kan soms geen glimlach vanaf. Dat heeft waarschijnlijk ook met het verleden te maken, wat eigenlijk best recent is. Ook de vele Russen die momenteel in het land verblijven werkt er niet aan mee. Het eerste wat ze zeggen tegen ons… Ruski? Als wij dan aangeven uit Nederland te komen, Amsterdam, dan worden ze iets meegaander.

We maken even een uitstapje naar het plaatsje Bakhmaro wat op zo´n 2000 meter hoogte ligt (temperatuur stuk beter) en de traditionele paardenrace plaatsvindt op 19 augustus. Daarna keren we weer terug naar Batumi omdat we een waterpomp besteld hebben bij een botenshop. De waterpomp is niet op voorraad en moet uit Turkije, Istanbul komen.

We vertrekken 18 augustus richting Bakhmaro. De weg daarnaar toe is goed en als we arriveren zijn ze bezig met de voorbereidingen. Het is bijzonder plaatsje. Overal verschillende huisjes en hier en daar een appartementencomplex of hotel. Het doet een beetje als een vrijbuitersplek aan. We parkeren langs de weg en denken dat de roosters die daar liggen wel sterk genoeg zijn om overheen te rijden. Maar nee…. Zodra we met 1 achterband eroverheen gaan, breekt het rooster als een lucifershoutje doormidden. 😳Gelukkig krijgt Rob de wagen eruit, want de band zakt weg in de goot en bij het eruit rijden breekt rooster nummer 2. Maar snel een vuilniscontainer gepakt, die in de buurt stond, en deze over het gat gezet zodat er geen andere auto´s in rijden of mensen in vallen. Goed... we staan... en de nacht is onrustig. Veel mensen en auto´s op straat met luide muziek.

De dag van de race. Om 13.00 start de eerste ronde. Ze rijden 3 races met verschillende afstanden. Een rondje met daarbij een stukje door de rivier. We nemen plaats op een heuvel en het wordt steeds drukker met mensen. Uiteindelijk start de race pas om half 3 en dan is het met een uurtje weer voorbij. Prijsuitreiking en alles wordt ingepakt en opgeruimd. Eind van de middag is er niet meer te zien dat hier een evenement heeft plaatsgevonden. Het enige wat zichtbaar is, is de puinhoop op de weg met alle bezoekers die het plaatsje verlaten. Een opeenhoping van auto´s die elkaar geen millimeter ruimte gunnen. 1 grote chaos en de politie...? die kijken vanuit hun auto, eten een broodje en doen verder niets. 🤣In de avond BoemBoemBoem muziek uit een soort partytent en wat vuurwerk. Het wordt tijd om weer terug te keren naar de kust!

Eerst in de ochtend nog vers brood halen bij een mannetje wat de hele dag brood staat te bakken in een klein hokje en dan op weg via een binnendoor route naar de kust. Eerste stuk van de route is een weg in redelijke staat, maar dan veranderd deze ineens in een smalle zandgrindweg met bochtjes, heuveltjes en lage bomen. We hebben weer wat krassen erbij op de wagen.😊

Maandag 21 augustus weer terug in Batumi. Eerst nog langs de garage om olie te verversen en dan staan we weer midden in de stad met in de avond de verlichting op de verschillende attracties om ons heen. Rob loopt naar de shop om te kijken of de waterpomp geleverd is. Maar nee, het wordt dinsdag. Eigenlijk hadden we ook niet anders verwacht.

Nu is het dinsdag (of eigenlijk al woensdag 02.30uur nu ik dit schrijf) en nog geen waterpomp. Misschien dat het nog in de ochtend lukt, zo niet dan vertrekken om een uur of 10 en gaan richting de grens Georgia/Armenië. Ongeveer 3 à 4 dagen doen we hierover. En dan is het over en uit met Georgië...