Over en Uit!

Het is Over en Uit met Georgië en ook bijna met Armenië.

Nadat we vertrokken zijn uit Batumi op 23 augustus, zonder waterpomp, gaan we via binnenwegen richting Armenië. Het is een leuke route naar een overnachtingsplek bij Green Lake. Na een biertje bij het plaatselijke barretje lopen we een stuk langs het meer. 3 Jongens zijn vlees aan het grillen en drinken Chacha. Ze roepen ons en nodigen ons uit voor een drankje, we krijgen vlees van de spies en het wordt steeds gezelliger. Rob doet met de jongens een vriendschapstoost waarbij de armen in elkaar gaan en het glas in 1 keer leeg wordt gedronken. Niet 1 keer maar meerdere keren, waarbij 1 van de jongens het niet meer trekt. Hij gaat naar zijn tent en het is Over en Uit.

 One down, two to go! 🤣

Tussendoor halen wij ook nog een fles zelfgestookte Griekse Chacha uit de wagen (want de alcohol moet op voordat we Iran binnengaan) Met de “Georgische Wereldkampioen Kickboksen” drink ik ook aardig wat glaasjes en naarmate de avond vordert zijn we allen aardig aangeschoten. Wij gaan richting de truck terwijl de jongens in hun tent en hangmat kruipen. De nacht verloopt niet lekker en met ons is het ook Over en Uit! 😁 Volgende ochtend gaan we weer op pad en moeten we over een vreselijke hobbelweg richting de grens en dat met een lichte kater. We hebben nog een laatste stop in het plaatsje Khertvisi bij een fort en rivier.

Vrijdag 25 augustus gaan we de grens over naar Armenië en overnachten we in het plaatsje Gjoemri waar we al eerder hebben gestaan. Door naar de supermarkt in Yerevan om boodschappen te doen en we kopen een nieuw matras. Daarna richting Sandra op de camping 3Gs. Begin avond arriveren we daar en voelt het weer als thuiskomen. Zondag neemt Sandra me mee naar de plaatselijk bakker waar Lavash wordt gemaakt en gaan we weer terug met een tas vol lekkers. Het gekochte matras snijden we op maat en het oude matras zetten we even in de kantine neer. Zo kunnen we uitproberen of het nieuwe matras goed ligt. Inmiddels is het oude matras weg en liggen we nu heerlijk op de nieuwe! 😊

Maandag 28 augustus ga ik met Sandra het pakket met de generator ophalen. Het pakket wordt niet geleverd bij de camping. We moeten naar de cargohal bij het vliegveld omdat het pakket ingeklaard moet worden voordat het uitgegeven wordt. Lang verhaal kort…
Naar 2de verdieping waar we van de ene kamer naar de andere worden gestuurd, daarna naar de begane grond en van loket naar loket moeten. Betalen en dan weer naar diverse loketten. Uiteindelijk na 2,5 uur krijgen we het pakket mee. Terug op de camping maakt Rob gelijk het pakket open en zet de generator in werking. Gelukkig doet alles het.

En ook hebben we een waterpomp. 😊Die hebben Stefan en Anna meegebracht. Het toeval wil dat zij ook weer even een paar weken in Armenië gaan rondrijden en hun wagen bij Sandra op komen halen.  Op woensdag 30 augustus arriveren zij op de camping en in de middag eten we frikandellen en is het een gezellige avond. Bijna alle avonden zitten we wel met diverse gezelschappen. Er zijn Duitse, Zwitserse, Nederlandse en Iranese stellen. Met een Duits stel, die net uit Iran komen, wisselen we alvast wat Euro´s om in Iraans geld. Van een Iraans stel krijgen we de gegevens om elkaar weer te ontmoeten in Teheran en als we ergens hulp bij nodig hebben, mogen we ze contacten. Tussendoor zien we ook nog de blauwe supermaan en die nacht zijn de honden in het dorp erg onrustig. Lola niet, die blijft altijd de rust zelve…. 🥰 En we gaan naar de lokale kapper.

Op maandag 4 september nemen we afscheid van Sandra en vertrekken we richting de dierenarts in Yerevan om Lola te voorzien van de Rabiës inenting. Daarna wat boodschappen en dan de stad uit om zo´n 60km verderop een overnachtingplek te vinden. De wagen moet aardig wat klimmen en het olie lampje gaat branden van de oliedruk.🤔Rob zet de wagen aan de kant en vult olie bij. Nog een paar kilometer en dan hebben we een mooi plekje gevonden.

De volgende ochtend zitten we buiten met ons bakkie kwark. Een herder komt voorbij met zijn kudde geiten. We zeggen hem gedag. Hij opent zijn rugzak en haalt daar Lavash en kaas uit en geeft het aan ons. In de eerste instantie bedanken we dan, maar hij staat erop dat we het aannemen. Wij geven hem een flesje frisdrank, wat hij weer op zijn beurt niet wilt aannemen, maar dan toch doet na aandringen van ons. Dan wil hij een foto van ons maken. Pakt zijn Smartphone en maakt een aantal foto´s waarna hij weer vertrekt. Verderop komt hij samen met andere herders, die met een kudde koeien lopen en schapen. Misschien hebben ze wel een competitie met elkaar, wie de meeste toeristen op de foto krijgt…..🤣

We rijden verder en de route is uitgezet naar een waterval waar ook in de buurt een overnachtingsplek is bij een rivier. Als we bij de parking komen om naar de waterval te lopen, komen er een aantal mannen schreeuwend op ons af… Vertaald; “Kom, kom…. Kom met je truck dichterbij…. Je moet ons helpen!” Het blijkt dat een busje, die toeristen vervoert, een beetje ongelukkig terecht is gekomen en uit deze positie geholpen moet worden. Ze zijn dus erg blij dat wij daar arriveren. Rob bekijkt de situatie en zet de truck met de neus richting de wagen om de lier te gebruiken. De lier gaat er wel uit, maar als deze aan het busje is bevestigd wil de lier niet meer naar binnen. We pakken het touw en daarmee trekken we zonder problemen het busje eruit. Zie video. Alle toeristen die met het busje mee moeten klappen en bedanken ons voor de hulp. We krijgen een zak met gedroogd fruit als dank. 😊

Nog even een wandeling naar de waterval met toeristen, die inmiddels met een ander busje zijn aangekomen. Ik maak wat foto´s waarbij het zelfs lukt om de waterval zonder de bezoekers erop te krijgen. Terug naar de wagen en naar de overnachtingsplek, waar Anna & Stefan al staan. Met hen hebben we weer afgesproken, want het is altijd gezellig. Gesprekken die (n)ergens over gaan en lekker eten. Anna deze is voor jou…. "Blue Moon….. Auwhoeeeeee…" Na het ontbijt op 6 september, en nog even de hulp van Stefan met de lier, vertrekken zij en wij blijven nog een dagje staan om wat voorbereidingen te treffen voor Iran.

Donderdag 7 september rijden we weer een stukje verder richting grens Iran. We willen op zaterdag de grens oversteken omdat het donderdag en vrijdag weekend is in Iran. We doen het stadje Tatev aan waar een oud klooster te bezichtigen is en daar ontmoeten wij ook weer Anna & Stefan. Zij gaan vooruit om een mooie plek te zoeken voor de overnachting die we gezamenlijk doorbrengen. Via de “Highway”, wat in Armenië zo aangeduid wordt, maar in feite gewoon een zandweg is, arriveren we daar. Vanmorgen ontbijtje met zijn allen en daarna richting stadje Kapan om wat inkopen te doen en zijn we de laatste avond samen in Armenië met een lekkere BBQ.

Morgen, zaterdag 9/9 gaan we de grens over naar Iran. Op naar een nieuw land met andere wetten en regels. Het is Over en Uit met blote armen, benen en ik moet mijn net geknipte haar bedekken. Compleet andere wereld…. Of niet…. 😳We gaan het meemaken.