Daar zijn we weer 😁

Terug in Georgië, terug in Tbilisi en terug op ons plekkie aan het meer.

Na onze laatste dag met Stefan en Anne, gaan we naar het stadje Gyumri op vrijdag 14 juli. We kunnen midden in het centrum parkeren en slenteren wat rond en eten een hapje. We vinden het niet veel bijzonders en overnachten net buiten het stadje op een parking bij Mother Armenia (2).

De volgende ochtend vertrekken we richting Lake Sevan om daar onze wasdag en diverse schoonmaakklusje te doen. Er zijn wat locals die muziek draaien en drinken. We worden uitgenodigd om bier te drinken en vis te eten. Aangezien het alleen maar mannen zijn, bedank ik en mag Rob naar het feestje…. Het is brother hier en brother daar en ze hebben veel plezier.😉

We besluiten om Armenië eerder te verlaten en weer richting Georgië te gaan. Onze eerste gedachte was niet meer Armenië in te gaan omdat we een hoge wegenbelasting moesten betalen bij de grens. Via Turkije willen we dan Iran binnengaan en dit ook zo ingevuld op het aanvraagformulier visum. Maar het blijkt dat als je het visum hebt het niet meer uitmaakt waar je de grens overgaat en wanneer…. Dus gaan we het anders doen.

Naar Georgië, Tbilisi om visum op te halen bij de ambassade, binnen is binnen! In Tbilisi moeten we ook de “border permits” ophalen bij de grenspolitie om toestemming te krijgen bepaalde routes uit “het” offroad boek te rijden. Dan beetje rondtoeren in Georgië en op 19 augustus wil ik een paardenrace zien die nogal spectaculair moet zijn en daarna gaan we weer Armenië in via een andere grens waar ze hopelijk geen “hoge” wegenbelasting rekenen. Wat rijden en bezichtigen in Armenië en langs Sandra, op de camping, om een biertje te doen. Vanuit daar richting de grens Iran waar we waarschijnlijk dan de eerste week van september naar binnen gaan.

Maar voordat we naar de grens Armenia-Georgië rijden, een laatste overnachting in Sanahin en bezichtiging bij een klooster welk op de Unesco lijst staat. In hetzelfde stadje is het Mikoyan´s Museum waar er een echte MIG te bezichtigen is. Na de laatste 7 kilometers over een opengebroken weg te hebben gereden komen we eindelijk aan op de plek van overnachting. Het uitzicht is prachtig en we zijn omringt door een veld met bloemen.

We vertrekken op tijd, dinsdag 18 juli, want we gaan een bezoek brengen aan het klooster en museum en in de middag grensovergang. Omdat we vroeg zijn, zijn we de enige bezoekers bij het klooster. Achter het klooster is een kerkhof. Onze aandacht gaat naar de stenen waar de afbeeldingen van de overledenen op staan. We hebben dit al in diverse landen gezien. Eigenlijk is het wel heel mooi en houdt het degene die daar ligt “levend”.😊

Bij het museum aangekomen worden we verwelkomd door een dame die een rondleiding geeft en in een razendsnel tempo haar verhaaltje verteld. Als ze uitgepraat is, lopen we zelf nog even op ons gemak door het gebouw, zien de auto van Mikoyan´s en de MIG 21 die hij ontworpen heeft.

We rijden richting de grens, waarbij eerst weer de 7 kilometer over de opengebroken weg, waarna we op heerlijk “glad” asfalt terecht komen. We zijn bij de grens. Ik weer eruit en apart door de paspoortcontrole. Maar bij het naar binnen lopen zie ik een hoop grenspolitie naar de wagen en Rob lopen. Ik wacht even wat er aan de hand is…. Zo direct ben ik de grens over en Rob niet!😳Ik loop weer terug en het blijkt dat ze vragen om een document. Maar welk dat kunnen ze niet duidelijk maken omdat ze geen Engels spreken. Er ontstaat wat verwarring, maar dan weten we wat ze bedoelen. Het document wat we hebben gekregen bij de betaling voor de wegenbelasting. Dit moeten we dus weer teruggeven…. Oké en we kunnen weer verder. Rob rijdt door de paspoortcontrole en ik te voet.

Dan hetzelfde riedeltje bij Georgië. Ik er weer uit en Rob met de wagen door. Bij de paspoortcontrole zitten 2 dames. Als ik me paspoort overhandig kijken ze ineens naar buiten en zeggen: “WOW….” Ik kijk ook naar buiten en zie dat ons Truckie daar staat…. Dan kijken ze mij aan. “Yours” “Yes” “Nice!” Stempel in het paspoort en door. Rob moet de deur van het woongedeelte opendoen, Lola moet gecheckt worden bij de dierenarts. Door naar wit gebouwtje waar deze zit. Lola eruit, controle chip en Lola weer de wagen in. Paspoort van mij en Lola wordt nagekeken en dan mogen we onze weg vervolgen en zijn we in Georgië.

Via Park4Night overnachting uitgezocht bij een restaurant. In de review stond al “Laat je niet afschrikken door de buitenkant, achter de deur is het erg gezellig” En inderdaad…. Zodra je door de keuken de tuin inloopt zijn er gezellige zitjes en smaakt het bier en eten goed. Alleen jammer dat waar we geparkeerd stonden de generator tot een uur of 3 zijn werk doet.🤣

Woensdag 19 juli gaan we eerst naar de grenspolitie in Tbilisi voor de permits op te halen. We vullen ter plekke een formulier in en na een uurtje zijn de papieren klaar en krijgen we deze overhandigd. Met deze papieren kunnen we naar een bezoekerscentrum nabij het Nationaal Park Vashlovani waar we goedkeuring moeten krijgen om in het park de routes te rijden.

Donderdag staat gepland om naar de ambassade te gaan. Maar op het moment dat we de middag ervoor ergens willen staan in de buurt is er geen plek. Dan maar een stukje verder en we overnachten langs de weg met uitzicht over de stad Tbilisi, wat geen straf is. De volgende ochtend vroeg eruit en nu is er wel genoeg plek om de wagen te parkeren. Het is op 5 minuten lopen van de ambassade. Rob zegt dat we niet lang binnen zullen zijn en het waarschijnlijk zo geregeld is. Klopt! Om 9.00 uur gaan we naar binnen en inderdaad staan we met 15 minuten weer buiten. We hebben een papiertje meegekregen en moeten naar de bank toe om voor het visum te betalen waarna we met het betalingsbewijs het visum kunnen ophalen. Er zijn niet veel parkeerplekken voor onze wagen in de stad, vooral niet als iedereen naar zijn werk gaat en de winkels geopend zijn. We gaan dus lopen naar de bank. Half uurtje later komen we aan en de bank gaat om 10.00 uur open. Het is 09.50 uur, dus een bakkie koffie aan de overkant en zijn we om 10.15 uur bij de bank. We kunnen geen pinbetaling doen en we kunnen ook niet betalen met Georgische Lari. Alleen betalen met Euro´s en registreren. 😳 Rob weer terug naar de wagen om Euro´s op te halen. Uurtje later is hij terug en gaan we weer naar binnen. Eerst registreren en als dat gebeurd is wordt er gezegd dat het ongeveer een uurtje duurt voor de verwerking. 😳 “Waarom hebben jullie ons niet gelijk geregistreerd de eerste keer…. Nu zijn we nog een uur langer kwijt….” “Laat maar… het heeft geen zin”. Goed we gaan maar een beetje window shoppen en lunchen. We melden ons weer om 13.00 uur en alles is geregeld. We kunnen betalen!

Terug naar de ambassade met betalingsbewijs terwijl de temperatuur opgelopen is tot 34 graden. Ongeveer 14.00 uur bij de ambassade…. Bellen aan…. visumuitgifte gesloten! Gaat om 13.00 uur dicht!🤔Temperatuur loopt nog hoger op… Weer naar plek met uitzicht over de stad en de volgende ochtend om 9.00 uur binnen bij de ambassade. YES! we hebben ons visum in handen. Na een bezoek aan een winkelcentrum rijden we eind middag richting ons plekkie aan het meer van Tbilisi…. Daar zijn we weer 😁

Zaterdag 22 juli, het is warm. Gelukkig staat er wel wat wind en is het in de schaduw uit te houden. Wasdag en relaxen. Zondag gaan we rijden richting het Nationaal Park Vashlovani.